اثرات جایگزینی مصالح بازیافتی و ثانویه(درشت دانه بازیافتی و خاکستر بادی) بر خواص بتن خود تراکم با نگرش به محیط زیست

امروزه یکی از مهمترین معضلات بشر مسئله مدیریت پسماند(مپ) می باشد. دراین پژوهش نیز به بررسی جایگزینی خاکستربادی به عنوان درصدی از سیمان و همچنین درشت دانه بازیافتی به عنوان جایگزین درصدی از درشت دانه طبیعی که هر دو از فرآورده های ثانویه دور ریز می باشند پرداخته شده است. بدین صورت که ابتدا بتن بازیافتی ساخته و مقاومت فشاری 28 روزه آن اندازه گرفته شده و پس از خرد شدن و انجام آزمایشهای دانه بندی و جذب آب، درشت دانه آن آماده استفاده در بتن خودتراکم شده است. در ساخت این بتن از درصدهای مختلف خاکستربادی و درشت دانه بازیافتی بصورت همزمان استفاده شده است. نتایج آزمایشهای مقاومت فشاری و کششی بیانگر آن بوده است که استفاده از 15 الی 25 درصد خاکستربادی بجای سیمان و 25 درصد درشت دانه بازیافتی جهت جایگزینی سنگندانه ها حالت بهینه را داشته، هرچند که مقاومت اولیه در سن 7 روزه بدلیل کندی روند هیدراسیون بسیار ناچیز بوده ولی در سن 28 روزه به تدریج مقاومت فشاری و کششی افزایش یافته و درنهایت در سن 91 روزه به مقاومت فشاری قابل قبولی دست یافته است. نتایج آزمایشهای اسلامپ فلو و حلقه J نیز بیانگر افزایش کارایی و روانی بتن خودتراکم با استفاده از درصدهای بیشتر خاکستربادی می باشد و درشت دانه بازیافتی نیز باعث کاهش روانی، افزایش درصد جذب آب و کاهش قابلیت عبوری میباشد.

کلیدواژه ها:

خاکستربادی ، درشت دانه بازیافتی ، بتن خودتراکم ، مقاومت کششی ، مقاومت فشاری