اثر کورکومین بر تمامیت غشا و شاخص های استرس اکسیداتیو بیضه و سرم موش های تیمار شده با کادمیوم کلراید

هدف:  پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر کورکومین بر تمامیت غشای پلاسمایی اسپرم و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سرم و بیضه موش­های نر تیمارشده با کادمیوم انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی 24 موش نر بالغ نژاد NMRI به چهار گروه دسته­بندی شدند: 1- کنترل،2- کادمیوم کلراید (5 میلی­گرم بر کیلوگرم)، 3- کورکومین (100 میلی­گرم بر کیلوگرم)، 4- کورکومین + کادمیوم کلراید. تیمارها به صورت تک­دوز انجام شد و پس از 24 ساعت اسپرم­های اپی­دید­یمی گروه­های مختلف جهت بررسی تمامیت غشا مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر این میزان مالون دی­آلوئید (MDA) و همچنین قدرت آنتی اکسیدانتی کل سرم و بیضه مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده­ها توسط آنالیز واریانس یک‫طرفه همراه شده با تست توکی انجام و تفاوت میانگین ها در حد معنی­دار           (05/0p<) در نظر گرفته شد. نتایج: در این پژوهش کادمیوم کلراید باعث کاهش معنی­دار تمامیت غشای پلاسمایی اسپرم نسبت به گروه کنترل شد. علاوه بر این کادمیوم موجب افزایش معنی دار MDA سرم و بیضه و کاهش معنی­دار قدرت آنتی اکسیدانتی کل سرم و بیضه نسبت به گروه کنترل شد. در گروه کورکومین + کادمیوم کلراید، کورکومین توانست به طور معنی داری اثرات مخرب کادمیوم را بر روی این پارامترها در مقایسه با گروه کادمیوم جبران کند. نتیجه­گیری: به‫نظر می­رسد که کورکومین به عنوان یک آنتی­اکسیدانت قادر است اثرات مخرب کادمیوم کلراید را بر روی تمامیت غشا اسپرم، پراکسیداسیون لیپید و قدرت آنتی­اکسیدانتی کل سرم و بیضه بهبود بخشد.  

کلیدواژه ها:

تمامیت غشا اسپرم ، قدرت آنتی­اکسیدانتی کل ، کادمیوم ، کورکومین ، مالون دی آلدئید