بررسی ارتباط دانشگاه و بازار کار و راهبرد توسعه اقتصادی: مطالعه موردی استان های خراسان

یکی از وظایف اصلی دانشگاه ها آموزش و تربیت نیروی ماهر و متخصص مورد نیاز جامعه می باشد. مشکل افزایش بیکاران تحصیل کرده و دانشگاهی که در سال های اخیر به دلیل فزونی عرضه نسبت به تقاضا در کشورهای در حال توسعه و کشور ما نیز اتفاق افتاده باعث شده است که موضوع به سرمایه گذاری در آموزش بعنوان موتور توسعه با ابهام و تناقض مواجه شود. در این زمینه و به منظور رفع مشکلات ناشی از عدم تطابق بین تقاضا و عرضه دانش آموختگان دانشگاهی در کشور لازم است با توجه به نیازهای ملی به نیروی انسانی ماهر و دانش آموختگان دانشگاهی از یک طرف و تقاضای منطقه ای به آنان که بر اساس مزیت های نسبی مشخصات جغرافیایی منطقه تعیین می شود دانشگاه های منطقه با این ملاحظات پذیرش دانشجو در رشته های مورد نظر را انجام دهند. در مقاله حاضر با توجه به مباحث فوق تلاش می شود مزیت های نسبی منطقه ای در اشتغال زایی دانش آموختگان توسط دانشگاه های استان خراسان مورد مطالعه قرار گرفته و رشته های دانشگاهی مورد نیاز این مناطق را که از مزیت های نسبی برخوردار می باشند، شناسایی نمود.

کلیدواژه ها:

مزیت نسبی ، نیروی کار متخصص ، تقاضا و عرضه نیروی کار