بیوسنسورها و کاربرد آنها در سنجش آکریل آمید

فرآوری حرارتی غذا،درعین بخشیدن عطر و طعم مطلوب به آن، می تواند مشکل ساز نیز باشد. در اثر حرارت بالای در غذاهای دارای درصد کربوهیدرات بالا، مواد سمی همچون آکریل آمید تولید می شود که سرطان زا بودن آن به اثبات رسیده است.در راستای حفظ سلامت عمومی، جهت کنترل افزایش این مواد سمی در غذاهای فرآوری شده، یافتن روش های سنجش و اندازه گیری آنها از اهمیت به سزایی برخوردار است. روش هایی مثل کروماتوگرافی سریع بوده و می تواند مفید باشد اما در صورت تمایل به سنجش آسان و مقرون به صرفه، بیوسنسورها گزینه ی مناسبتری هستند. بیوسنسورها بر مبنای شناسایی انتخابی آنالیت، با به کارگیری مبدل ها، عناصر شناسایی زیستی و پردازشگرها که سه بخش تشکیل دهنده بیوسنسورها هستند، براساس اندازه گیری و تجزیه و تحلیل تغییر ناشی از انجام واکنش بین عنصر شیمیایی و ماده مورد سنجش عمل می کنند. تقسیم بندی بیوسنسورها براساس نوع کارکرد، عنصر زیستی یا تغییرات مورد سنجش انجام می شود. اخیرا با استفاده از فناوری نانو، نتیجه گیری از این سنسورها گسترش یافته است. تا کنون برای شناسایی نوروتوکسین آکریل آمید از بیوسنسورهای آمپرومتریک و پتانسیومتریک با عناصر زیستی تشخیص مختلف مانند آنزیم و DNA استفاده شده است. اساس کار نوع آمپرومتریک روی واکنش هموگلوبین با آکریل آمید بوده و در آن از الکترودهای کربن و طلا استفاده شده است و در نوع پتانسیومتریک سلول های میکروبی Pseudomonasaeruginosa به دلیل توانایی تجزیه آکریل آمید و تولید یون آمونیوم استفاده شده اند. در این مقاله اساس کار بیوسنسورها و بیوسنسورهای آکریل آمید تشریح شده است.

کلیدواژه ها:

بیوسنسور ، آکریل آمید ، امنیت ، غذا ، سنسور ، نوروتوکسین