چهارچوب نظری مسکن پایدار برپایه رضایتمندی سکونتی متاثر از معماری منعطف

در بستر افزایش توجهات جهانی به ابعاد مختلف توسعه پایدار و مسائل مربوط به کیفیت زندگی انسانها، تلاش برای دستیابی به پایداری در بخش مسکن اهمیت بیشتری یافته است. از آنجایی که برخلاف عمده مطالعات این حوزه، بررسی منفک این موضوع، بدون درنظرگیری مردم و خواسته های آنها درست نیست، در این مقاله، نخست به بررسی رابطه بین مفاهیم رضایت مندی سکونتی و ابعاد مختلف پایداری می پردازیم، سپس مسائل دخیل در امر رضایتمندی سکونتی به خصوص در طولانی مدت را مورد بررسی قرار می دهیم و درنهایت چگونگی و محدودیت های معماری منعطف به عنوان راهبردی برای ارتقاء رضایت مندی سکونتی را مورد بررسی قرار خواهیم داد. روش تحقیق در این مطالعه، به صورت توصیفی تحلیلی و نوع تحقیق، بنیادی با رویکرد کیفی است و بدین منظور از شیوه های مطالعات اسنادی و کتابخانه ای برای دستیابی به منابع مورد نیاز پژوهش استفاده شده است. خروجی نهایی، چهارچوبی نظری از مسکن پایدار برپایه رضایتمندی سکونتی متاثر از معماری منعطف می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، مسکن ، رضایتمندی سکونتی ، معماری انعطاف پذیر.