ایجاد و پرورش امید در مدارس

روان شناسی مثبت گرا یکی از شاخه های جدید روان شناسی است که بر موفقیت انسان متمرکز است و به آن ها جهت شاد شدن کمک می کند. یکی از سازه های روانشناسی مثبت، امید است. امید برای مواجه دانش آموزان با مشکلات و سلامت روان ضروری است و یک نیاز اساسی برای آنها به شمار می رود. بنابراین آموزش آن بسیار مهم است و لازم است که نظام آموزشی در تمام دوره های تحصیلی به نظریه های امید توجه بیشتری داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی مفهوم امید و ایجاد آن در مدارس است، بدین منظور ابتدا به ذکر تعاریفی از امید و تاریخچه ی آن پرداخته می شود، و سپس نظریه ی امید اسنایدر و مولفه های آن مطرح می شود و پس از پرداختن به کاربرد امید در آموزش، برخی از پژوهش های انجام شده در زمینه ی آموزش امید ارائه می شود. نتایج این پژوهش نشان داد که برای اینکه امید در آموزش مفید واقع شود معلمان و برنامه ریزان باید در طراحی و اجرای برنامه ها ی درسی به این امر توجه کنند و برنامه ها و روش هایی را برای دانش آموزان طراحی و اجرا نمایند که زمینه را برای افزایش و ارتقاء امید در آنها فراهم می سازد. معلمان باید در کلاس هایشان دانش آموز را ترغیب به تعیین و تمرکز بر هدف کنند تا با دنبال کردن مسیرهایی، به هدف نائل شوند، از روش های مختلف برای افزایش انگیزه در دانش آموزان استفاده کنند و در روش تدریس هم از روش های فعال که دانش آ موزان را به فعالیت وا می دارد.، استفاده کنند و دانش آموزان را بر اساس توانایی شان مورد ارزیابی قرار دهند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت ، امید ، دانش آموزان