تاثیر دیپلماسی رسانه ای بر فرآیند مذاکرات هسته ای و تصویب برجام

مقاله پیش رو تلاش می نماید تا ضمن تبیین مفهوم دیپلماسی رسانه ای (Media diplomacy) و بیان تفاوت های آن با دیپلماسی عمومی (Public diplomacy) به بررسی نقش و جایگاه رسانه ها – با تاکید بر فضای مجازی و شبکه های اجتماعی- در دیپلماسی بپردازد و نحوه بهره برداری دیپلمات ها از ظرفیت های رسانه ای نوین و تاثیر آن بر تحقق اهداف دیپلماتیک را مورد کنکاش قرار دهد.برای فهم بهتر دیپلماسی رسانه ای و اهمیت آن، با مفهومی به نام محیط های دیپلماسی مواجه می شویم که اساسا موضوع دیپلماسی رسانه ای، در چارچوب و بستر محیط دیپلماسی جدید معنا پیدا می کند و هرچه با محیط های دیپلماتیک جدیدتری روبرو می شویم، میزان تاثیر و اهمیت دیپلماسی رسانه ای افزایش چشم گیر و مشهودتری خواهد داشت.پس از تعریف و تبیین مفاهیم اساسی بحث، روند دیپلماسی رسانه ای ایران در فرآیند مذاکرات هسته ای و تصویب برجام مورد واکاوی قرار می گیرد؛ البته شایان ذکر است مراد از فرآیند فوق الذکر، مقطع زمانی تصدی گری پرونده هسته ای توسط وزارت امورخارجه کشورمان می باشد و مقطعی که مذاکرات هسته ای توسط شورایعالی امنیت ملی پیگیری شده است، در این مقاله مورد بررسی قرار نمی گیرد.نکته مهمی که بایستی ذکر شود آن است که مقاله پیش رو، به دنبال بررسی ماهیت پرونده هسته ای کشورمان و یا اثبات مفید بودن یا غیر مفید بودن محتوا و دستاوردهای برجام و قضاوت در مورد عملکرد تیم مذاکره کننده هسته ای نیست؛ بلکه همانگونه که ذکر شد، نگارنده تلاش می نماید تاثیر دیپلماسی رسانه ای در فرآیند مذاکرات هسته ای و تصویب برجام در دولت یازدهم را بررسی کند.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی رسانه ای ، مذاکرات هسته ای ، محیط دیپلماسی ، قدرت نرم ، دیپلماسی مجازی