روابط ایران و چین در دولت یازدهم

تحول روابط چین در سطح نظام بین الملل، فرایند پیچیده ای بوده است. از زمان شکل گیری جمهوری خلق چین،رهبران این کشور در روابط خود با کشورهای مختلط در سطح نظام بین الملل بازنگری کردند. چین در روند تحولتاریخی روابط خود با نظام بین الملل، نقش خود را از یک دولت انق لابی و بیگانه، به یک کشور مشارکت کنند ه فعالو سرانجام، سازنده، تغییر داده است. این نوآوری، حکومت چین را قادر نمود تا تلاش های دیپلماتیک را به مسیریجدید، با هدف ظهور چین به عنوان یک قدرت بزرگ و هماهنگ با نظام بین الملل، هدایت نماید؛ بنابراین، درجستجوی مناطق بیشتری برای گسترش حیطه و دامنه نفوذ خود در جهان بوده و با تمام دولت ها، صرفنظر از نوعنظام سیاسی شان، ارتباط برقرار می کند. یکی از مناطق مهم برای چین، خاورمیانه و خلیج فارس می باشد که دراینبین، ایران برای این کشور از جایگ اه ویژه ای برخوردار می باشد. روابط ایران و چین، محوری اصلی تغییراتی می باشدکه درحال حاضر درحال انجام است. همکاری میان این دو کشور، جدید نمی باشد و از زمان جنگ ایران و عراق ۱۹۸۸-۱۹۸۰ تاکنون، همواره درحال گسترش بوده است. روش پژوهش در این مقاله توصیفی تحلیلی بوده و تلاش می گردد در این پژوهش روابط ایران و چین در دولت یازدهم بررسی گردد

کلیدواژه ها:

ایران ، چین ، سیاست خارجی