بررسی سیاست در اشعار چهار پاره بهار

محمد تقی بهار متولد سال 1265 هجری شمسی در مشهد از شاعران بزرگ معاصر است که تاثیر به سزایی در شعر نو داشته است. بهار در سال 1332 هجری قمری به عنوان نمایده مجلس در دوره سوم مجلس شورای ملی، از طرف مردم برگزیده شد و به طور مستقیم وارد سیاست گردید. به این خاطر اشعار وی از ویژگی شخصیتی او که مردی سیاست مدار و طرفدار آزادی بود، بی تاثیر نبوده است. از آثار محمدتقی بهار دیوان اشعار وی می باشد که شامل قصاید، غزلیات، قطعات، مثنویات، مسمطات، ترکیبات، ترجیعات، مستزادها، رباعیات، منظومه ها، اشعار محلی، تصنیف ها، گزیده اشعار و چهارپاره ها میباشد می توان نام برد و چهار پاره که یکی از قالب های شعری وی می باشد، در حقیقت مجموعه ای است پیوسته از چند دوبیتی با معنای منسجم و در وزنی یکسان که برخلاف دوبیتی ، مصرع نخست هر بند لزوما قافیه ندارد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از روش تحلیل محتوا از نوع کیفی، به تاثیر سیاست بر اشعار چهارپاره بهار به اختصار پرداخته شود. در هر یک از اشعار چهارپاره بهار مقوله های سیاست از جمله آزادی به صورت کم و بیش به کار رفته است.

کلیدواژه ها:

بهار ، سیاست ، آزادی ، عدالت ، چهار پاره