بهبود اثرات تنش شوری با سیلیکون در ارقام چیتی و سبز لوبیای معمولی(Phaseolus vulgaris)

پژوهش حاضر اثر تغذیه سیلیکونی (5/0 و 1 میلی مولار) در دو رقم لوبیا (Phaseolus vulgaris) (لوبیا چیتی و لوبیا سبز) تحت شوری ناشی از کلریدسدیم (50 میلی مولار) بررسی شد. برای هر رقم، آزمایشی مستقل در قالب طرح کاملا تصادفی روی دانه رست های 12 روزه انجام گرفت و تا چهار هفته اعمال تیمارها ادامه یافت. صفات مورد ارزیابی عبارت بود از وزن خشک ساقه و ریشه، میزان کلروفیل کل، نشت الکترولیتی غشاء، محتوای نسبی آب و پرولین برگها، غلظت کاتیونهای Na+ و K+ در ریشه و ساقه. نتایج نشان داد تنش شوری باعث کاهش معنی دار در بیوماس، غلظت K+، کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگ ها می شود ولی بر میزان غلظت Na+، پرولین و نشت الکترولیت ها افزوده شد. همراه با تغذیه سیلیکونی درصد ارتقاء بیوماس در لوبیا چیتی بیش از لوبیا سبز بود. داده های این پژوهش پیشنهاد می کند سیلیکون با جلوگیری از ورود سدیم اضافی و کاهش نشت الکترولیتی همراه با بالا بردن محتوای نسبی آب تحمل به تنش شوری را در لوبیا چیتی افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: انتخابگری +K+ /Na ، لوبیا چیتی و سبز ، مقاومت به شوری ، Si