ارزیابی تناسب اراضی به منظور توان سنجی اکوتوریستم، با استفاده از مدل اکولوژیکی (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده پرور)

صنعت گردشگری یکی از مهم ترین فعالیت های اقتصادی در سراسر جهان به شمار می رود، صنعتی که می رود تا رتبه نخست را در انواع تجارت جهانی به خود اختصاص دهد به نحوی که آن را در زمره صنایع پردرآمد، کم هزینه و پاک دسته بندی می کنند. در این میان گردشگری طبیعت که اکوتوریسم نامیده می شود نوعی از گردشگری است که طبیعت گردان بدون اسیب رسانی به طبیعت از مناظر طبیعی دیدن می کنند. در این میان کشور ما ایران به خاطر شرایط خاص آب و هوای دارای پتانسیل های بالقوه ای در جذب این نوع گردشگر است. یکی ا زمناطق مستعد جذب اکوتوریسم منطقه حفاظت شده پرور در استان سمنان می باشد. منطقه حفاظت شده پرور با مساحت 64563 هکتار در ا ستان سمنان و شهرستان مهدیشهر با جاذبه هایی با ارزش های متفاوت و زیبایی چون دره های پرشیب و با شکوه، ارتفاعات، گیاهان و حیوانات خاص باعث شده است که این منطقه دارای توانایی لازم برای جذب توریسم و اکوتوریسم گردد. در این پایان نامه توان اکولوژیکی این منطقه با روش اکولوژیکی مخدوم مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بررسی های تناسب اراضی منطقه نشان می دهد که حدود 1 درصد اراضی حفاظت شده پرور برای تفرج متمرکز مناسب هستند یعنی، شیب کم تا متوسط که حدود 1 درصد اراضی حفاظت شده پرور باید تفرج متمرکز مناسب هستند یعنی، شیب کم تا متوسط داشته، جهت شیب ترجیحا جنوب شرقی با ماندگار برف بالاتر و رطوبت مناسب تر باشد. بافت خاک رسی و لومی و با عمق مناسب و فرسایشی پذیری کمتر، مخاطرات طبیعی کمتر و دمای معتدل تر دارد در مقابل تفرج گسترده دایره گسترده تری داشته و حدود 86 درصد از سطح منطقه برای این نوع تفرج مناسب تشخیص داده شد، یعنی البته تفرج گستره محدوده های بیشتری را پوشش داده است و بخش های شرقی و جنوب شرقی نیز تا ح دودی از ظرفیت لازم برای ای نوع تفرج برخوردار هستند. از نظر پراکنش مکانی محدوده های مناسب اکوتوریسم عمدتا در نواحی شمال غربی و غربی و تا حدودی جنوبی واقع شده اند. این نقاط از حیث برخورداری از مواهب طبیع ی و شاخص های ذکر شده فوق وضعیت بهتری دارند.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توان اکولوژیک ، تناسب اراضی ، منطقه حفاظت شده ، پرور