نقش پوشش گیاهان در ساختمان های پایدار

پرداختن به فناوری های سبز کنونی مهم است فناوری های طراحی سبز عموما بدیهی هستند آنچه اکنون نیاز است توجه معمار است که حق تقدم را به سامانه های زیستی دهد.در معماری پایدار نیاز به ایجاد پایداری اکولوژیک میان طبیعت و مصنوعات بشری وحداکثر استفاده از عوامل محیطی و طبیعی در شهرسازی جزو ارکان پایداری می باشد. معماری پایدار، مانند سایر مقولات معماری، دارای اصول و قواعد خاص خود است و سه مرحله را دربرمی گیرد: صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان که هر کدام آنها استراتژی های ویژه خود را دارند. شناخت و مطالعه این تدابیر، معمار را به درک بیشتر از محیطی که باید طراحی آن را انجام دهد، سوق میدهد امروزه در ساختمان ها برای مناسب سازی درجه حرارت داخلی ساختمان ها به ویژه بناهای مسکونی از تجهیزات خنک کننده ای استفاده می شود که نیروی محرکه آن ها معمولا الکتریسیته است. منشا تولید انرژی الکتریکی نیز بیشتر سوخت های فسیلی است. این امر علاوه بر آلودگی محیط زیست به شکل های مختلفی عامل افزایش درجه حرارت کره زمین می شود. با افزایش این روند روز به روز عوارض ناشی از این پدیده بیشتر شده و در آینده حتی حیات انسان را به مخاطره می اندازد. بدین جهت برای کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها یکی از روش های مناسب کاهش انرژی در ساختمان ها کاشت گیاهان پوششی در مجاور بناها است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر گیاهان پوششی در عملکرد ساختمان های پایدار و کاهش مصرف انرژی در واحدهای ساختمانی در مجاورت گیاهان پوششی و درختان از طریق مطالعه و بررسی تحقیقات پیشین می باشد. استفاده از کاشت گیاهان پوششی در مجاور ساختمانها کاهش معنی داری درباره پایداری ساختمان ها به دنبال خواهد داشت. از این روی در این پژوهش سعی شده با استفاده از روش علی و کیفی ابتدا استفاده ازپوشش گیاهی بر عملکرد ساختمان های پایدار بررسی گردد. و سپس ارائه راهکار جهت توسعه پوشش گیاهی و حضور طبیعت سبز در معماری پایدار داده می شود .

کلیدواژه ها:

گیاهان پوششی ، ساختمان های پایدار ، معماری سبز ، طبیعت سبز