تحلیل فضایی پراکنش فقر اجتماعی در شهر بابلسر

فقر یکی از پدیده های نامطلوب اجتماعی است که برنامه ریزان و سیاست گذاران همواره در پی کاهش آن هستند. هدف از این پژوهش تحلیل پراکنش فضایی شاخص ها و نماگرهای فقر اجتماعی در سطح بلوک های آماری شهر بابلسر می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی می باشد. داده های مربوط به مبانی نظری تحقیق به شیوه ی کتابخانه ای و اسنادی تهیه شده و داده های خام پژوهش از بلوک های آماری شهر بابلسر استخراج شده است که بر اساس سرشمارى سال 1395 مرکز آمار ایران تهیه شده است. برای بی مقیاس سازی شاخص ها از روش فازی در محیط نرم افزار Excel استفاده شده است. ابتدا 6 شاخص فقر اجتماعی با روش فازی بی مقیاس می شوند و سپس در محیط نرم افزار Gis با روش لکه های داغ و خود همبستگی موران تحلیل فضایی می شوند. بر اساس نتایج روش لکه های داغ در قسمت های مرکز و جنوب شهر بابلسر لکه های داغ بیشتری دیده می شود که مقادیر بالاتری از شاخص تلفیقی فقر اجتماعی را دارند. در قسمت های غرب، شمال غرب، شمال و شمال شرقی شهر بابلسر نیز لکه های سردبیشتری دیده می شود که مقادیر پایین تری از شاخص تلفیقی فقر اجتماعی را دارند. همچنین بر اساس پهنه بندی صورت گرفته 40 درصد جمعیت شهر بابلسر فقیر و خیلی فقیر می باشند. بر اساس روش خودهمبستگی موران نیز مشخص گردیده است که نحوه پراکنش مقادیر شاخص تلفیقی فقر اجتماعی دارای الگوی خوشه ای می باشد. همچنین نمایان گردیده است که پهنه های مرفه و خیلی مرفه بیشتر در حومه های شهر تمرکز دارند، در حالی که پهنه های فقیر و خیلی فقیر در مرکز و بخشی از جنوب شهر تمرکز یافته اند کهاین امر نشان دهنده ی وجود اختلاف فاحش طبقاتی در سطح شهر بابلسر می باشد.

کلیدواژه ها:

تحلیل فضایی ، فقر شهری ، فقر اجتماعی ، شهر بابلسر