همسانه سازی و بیان ژن پیلین باکتری Xanthomonas citri subsp. citri
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 690
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-10-1_003
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
چکیده مقاله:
بیماری شانکر باکتریایی مرکبات توسط باکتری Xanthomonas citri subsp. citri (Xcc) ایجاد میشود. سیستم ترشحی نوع سه این باکتری دارای یک ساختار خارج سلولی رشته ای است که پروتئینهای باکتریایی را به داخل سلول گیاه وارد میکند. پروتئین پیلین (HrpE) جزء اصلی تشکیل دهنده پیلوس می باشد که توسط ژن HrpE کد می شود. تولید پادتن اختصاصی علیه پروتئین پیلین می تواند به منظور شناسایی گیاهان آلوده و همچنین به عنوان منبع ژنتیکی مقاومت علیه بیماری مورد استفاده قرار گیرد. غیر فعال سازی پروتئین HrpE با استفاده از پادتن می تواند منجر به سرکوب بیماری در گیاه شود. هدف از این تحقیق جداسازی و بیان ژن HrpE و خالص سازی پروتئین حاصل از آن بود. برای این منظور، قطعه ژنی HrpE با استفاده از آغازگرهای اختصاصی جدا و در ناقل pTZ57R/T همسانه سازی شد. بیان این ژن به صورت نوترکیب در ناقل pET28a(+) و در سویه Rosetta باکتری Escherchia coli انجام شد. بهینه سازی تولید پروتئین نوترکیب تحت تاثیر زمان های مختلف، دمای نگهداری و همچنین غلظت های مختلف القا کننده مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقادیر بیان در دمای 30 درجه سلسیوس و طی زمان 16 ساعت و با IPTG یک میلی مولار به دست آمد. خالص سازی پروتئین نوترکیب HrpE با استفاده از روش کروماتوگرافی تمایلی بر روی ستون نیکل صورت پذیرفت. نتایج آزمون های الکتروفورز پروتئین و وسترن بلاتینگ با استفاده از پادتن های اختصاصی، صحت بیان و خالص سازی پروتئین نوترکیب پیلین را مورد تایید قرار دادند. پروتئین نوترکیب تولید شده می تواند به عنوان آنتی ژن برای تولید پادتن های تخصصی تک همسانه ای و چند همسانه ای مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیده رئیسی
دانشجوی دکتری بیماری شناسی گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
محمدرضا صفرنژاد
دانشیار بخش ویروس شناسی گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی ایران، تهران، ایران.
سید مهدی علوی
استادیار بخش بیوتکنولوژی گیاهی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فن اوری، تهران، ایران.
سید علی الهی نیا
استاد گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :