کیفیت زیبایی در منظر شهری بر اساس مفهوم طبیعت

در نوشتار حاضر بوسیله تدوین معیارهای سنجش و ارزیابی که برگرفته از مفهوم دیدهای متوالی در منظر شهری میباشد، به موضوع تحلیل کیفیت زیبایی پرداخته شده است. این ارزیابی بر اساس دید و ادراک ناظر در فضا شکلگرفته است و به نظر می رسد می تواند به عنوان روشی جهت تحلیل زیبایی در منظر در طراحی شهری مورداستفاده قرار گیرد.رویکرد این پژوهش، ارائه نوعی روش شناسی (متدولوژی) در ارزیابی منظر، بر پایه مطالعه و تحلیل محتوایی ادبیات طراحی شهری و معماری در این زمینه می باشد که البته چارچوبی را جهت سنجش کیفیات زیبایی شناختی کاراکترهای بصری متفاوت، در بخشی از شهر تهران بر اساس مفهوم دیدهای متوالی بوسیله تحلیل های تصویری و توصیفی ارائه می نماید. میتوان اظهار داشت که هدف اصلی پژوهش، برقراری ارتباط میان تئوری زیبایی شناسی منظر شهری و مفهوم دیدهای متوالی می باشد که این امر می تواند به دستیابی به اصول کاربردی در طراحی منظر شهری کمک شایانی نماید. قابل توجه است که تاکید عمده این اصول نیز بر تغییرات تدریجی منظر در طول حرکت و ارتباط آن با زیبایی شناسی فضای شهری می باشد.در فرایند این نوشتار ، ابتدا به بررسی مفاهیم و تعاریف اولیه زیبایی، حرکت و دیدهای متوالی در منظرشهری پرداخته می شود. سپس با استخرا ج مجموعه ای از معیارها و شاخص ها در ارتباط با مفاهیم کیفیت زیبایی و دیدهای متوالی، در قالب ماتریس ارزیابی نمونه مطالعاتی، مورد سنجش و ارزیابی قرار می گیرد. در نهایت نیز به عنوان نمونه مجموعه ای از راهکارهای طراحی منظر، منتج از مطالعات و ارزیابی انجام شده در راستای هدف افزایش کیفیت زیبایی، در هر یک از پهنه های محدوده مورد مطالعه ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، حرکت ، دیدهای متوالی ، زیباشناسی ، معیار ارزیابی