مقایسه تطبیقی ایستگاه های مترو میدان انقلاب و شهید مدنی با محوریت ارتقای بهره وری از خطوط ریلی

امروزه در بسیاری از شهرهای در حال توسعه جهان، توسعه نامتناسب فضاهای مختلف شهری، تراکم رو به گسترشکاربری های گوناگون به موازات رشد اقتصادی و به دنبال آن افزایش سفرهای درون شهری باعث بروز مشکلات و معضلاتمتعددی از جمله ترافیک و توسعه ناموزون شهری شده است. یکی از راه حل های رفع مشکل یاد شده، کاهش سهمسفرهای درون شهری با وسایل نقلیه شخصی با استفاده از روش های گوناگون نظیر جانمایی بهینه کاربری مختلف و توسعه آنها بر مبنای سامانه حمل و نقل همگانی می باشد. حال با توجه به موارد بیان شده هدف اصلی در این تحقیق در چارچوب توسعه شهری بر مبنای حمل و نقل همگانی ، بررسی مشکلات طراحی ازقبیل فقدان معیارهای سرزندگی و مشکلات سیرکولاسیون در ایستگاه های مترو بخصوص ایستگاه های پر رفت وآمد است .معماری داخلی مترو فقط استفاده از مصالح متنوع نیست بلکه توجه بیشتر به تنشهای روانی موجود در فضای شهری است که به دلیل عدم توجه به سیرکولاسیون و عدم آگاهی از فرهنگ جامعه است. در این پژوهش سعی می شود با توجه به هزینه های صرف شده در ایستگاه های مترو فضاهایی خلق شود که علاوه بر تامین امنیت مسافران ، تنش های روانی ناشی از شلوغی مسیر رفت آمد وحضور دستفروشان ، فروشگاه های تجاری و... مسافران به حداقل برسد.

کلیدواژه ها:

ایستگاه مترو ، معماری داخلی ، بهره وری ، سیرکولاسیون