تاثیر موسیقی درمانی بر اضطراب و پیشرفت تحصیلی

هدف پژوهش حاضر تبیین اثربخشی آموزش موسیقی درمانی بر اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران بود. روش پژوهش به صورت تجربی بوده، بر اساس نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای چندمرحله ای، 20 نفر از دانش آموزان به عنوان گروه آزمایش با معدل زیر پانزده و 20 نفر دیگر به عنوان گروه کنترل با معدل زیر پانزده انتخاب شده و پرسشنامه اضطراب زونک (1970) را تکمیل کردند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که اثربخشی آموزش موسیقی درمانی در کاهش اضطراب و افزایش نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای تفاوت معناداری بود. همچنین نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس در دو زیر مقیاس اضطراب علائم عاطفی و علائم جسمانی بر اثر آموزش موسیقی درمانی دارای تاثیر معناداری بود. با توجه به جدول میانگینها نمرات کل اضطراب و علائم عاطفی و جسمانی اضطراب در گروه آزمایش به طور قابلتوجهی کاهش یافته، همچنین نمرات پیشرفت تحصیلی در گروه آزمایش به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، اضطراب ، علائم عاطفی اضطراب ، علائم جسمانی اضطراب ، پیشرفت تحصیلی