شناسایی مولفه های ساختاری و انسانی در برندسازی لباس ورزشی ایرانی

در ایران برند سازی روز به روز مورد توجه صاحبان صنایع و تولیدی ها قرار می گیرد؛ اما با توجه به تنوع و فراوانی شرکت هایی باتولیدات لباس ورزشی ایرانی برندهای محدودی توانسته اند در جایگاه مطلوب خود قرار گیرند. تمرکز ویژه این تحقیق به شناساییمولفه های ساختاری و انسانی در برند سازی لباس ورزشی است. این تحقیق با ماهیت اکتشافی و با هدف بسط دانش و شناختموجود در مورد برندسازی لباس ورزشی با ماهیت کیفی و با بهره گیری از استراتژی نظریه داده بنیاد انجام شده است. به منظورارائه یک مدل نظام مند و شماتیک از یافته های برخاسته از داده های کدگذاری شده سعی شد که از رویکرد ساختگرا در نظریهداده بنیاد که توسط چارمز ( 2006 ) ارائه شده استفاده شود. جهت نمونه گیری برای انجام مصاحبه های عمیق از روش نمونه گیریهدفمند و تکنیک نمونه گیری گلوله برفی استفاده شد. در مجموع 15 مصاحبه با خبرگان و متخصصان انجام شد. درواقع نمونهگیری تا جایی ادامه یافت که پژوهش به اشباع نظری و کفایت رسید. نتایج نشان داد که مولفه های ساختاری برندسازی عبارتند ازبستر سازی، بستر فرهنگی، بستر سیاسی، بستر قوانین و مقررات، بستر مدیریتی، بستر محیطی و تکنولوژی که تمامی آنها جهتبرند شدن کالاهای ورزشی ایرانی جز الزامات هستند. همچنین مولفه های انسانی شامل دو سطح مدیریت ارتباط با مشتری ومدیریت رفتار فروشنده هستند که جزء تکنیک های مهم در مورد ارتباط با مشتریان و فروش کالاها هستند.

کلیدواژه ها:

ساختار ، مولفه انسانی ، برندسازی ، لباس ورزشی ، روش کیفی