مطالعه و بررسی اثرات ناسازگاری و زمان اختلاط در فرآیند تشکیل رسوب در تزریق آب به میدان نفتی با رویکرد تغییر شرایط ترمودینامیکی و دفع پساب های حاصل از میادین نفتی

تزریق آب به مخازن نفتی به عنوان یکی از کاربردی ترین روش های بالا نگهداشتن پتانسیل تولید از مخزن نقت و بالابردن ضریب بازیافت از مخازن به کار می رود. برای تجربه یک تزریق آب موفق نیاز به بررسی جنبه های مختلف آن از جمله بررسی سازگاری آب های تزریقی و آب سازندی به همراه توانایی تشکیل رسوب و آسیب سازندی است. در این تحقیق به دلیل وجود چند منبع تزریق و اولویت جمع آوری آب های سطحی، سازگاری منابع سطحی با یکدیگر و با آب سازندی مورد بررسی قرار گرفت. رهاسازی این منابع آب، به دلیل شوری بالا، فلزات سنگین همراهشان و مواد آلی و معدنی متفاوتی که در آنها است، خطرات زیست محیطی جبران ناپذیری دارد. آبهای سطحی میادین G و B در واقع آبهایی است که از فضای پشت لوله جداری چاه های میادین فوق به سطح زمین راه یافته است. از طرفی آب خروجی واحد نمک زدایی میدان B نیز یکی دیگر از منابعی است که نیاز به مدیریت آن وجود دارد. در اینجا علاوه بر تشکیل میزان رشد رسوبات و همچنین اثرات زمان ماند و اختلاط در میزان رسوبات ایجاد شده مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین رسوبات حاصل از نظر کمی و کیفی نیز به همراه تغییر شرایط ترمودینامیکی مورد بررسی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

تزریق آب ، تشکیل رسوب ، ناسازگاری ، آسیب سازندی ، دفع پساب