مطالعه فراوانی انگلهای مونوژن روی آبشش ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio در مزارع گرمابی استان گیلان

استان گیلان به عنوان یکی از قطبهای مهم آبزی پروری در کشور به شمار میرود. ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio ازجمله ماهیان خوش طعم و پرطرفدار این منطقه محسوب شده که همواره مورد توجه پرورش دهندگان ماهی قرار گرفته است. در مطالعه حاضر سعی شده تا با استفاده از ابزار صید و امکانات موجود در آزمایشگاه انگل شناسی، فراوانی گونه ای مونوژنهای مستقر در آبشش این گونه موردبررسی قرار گیرد. نتایج تحقیق کنونی نشان داد که مونوژنهای مشاهده شده بر روی آبشش این ماهی عمدتا از خانواده داکتیلوژیرویده و جنس داکتیلوژیروس خصوصا گونه های اکستنسوس، واستاتور و انکوراتوس میباشند. میزان فراوانی آلودگی در مورد گونه اکستنسوس 50 درصد، گونه انکوراتوس 37/5 درصد و در واستاتور 12/5 درصد بود. همچنین میانگین شدت آلودگی در مورد اکستنسوس 20، انکوراتوس 13 و در واستاتور 5 عدد بوده که نسبت به سایر منابع آبی در حد متوسط محسوب میشود. در بررسی کنونی هیچگونه رابطه آماری معنی داری بین میزان آلودگی انگلی و مشخصات زیست سنجی یافت نشد. ازآنجاکه مونوژنها چرخه زندگی مستقیم دارند، برای انتشارشان نیازی به میزبان واسط نداشته و به سرعت تکثیر مییابند، ازاینرو قویا پیشنهاد میگردد که به منظور حفاظت از گونه های بومی و اکوسیستم، خطر معرفی پاتوژنهای خارجی همراه با واردات ماهی یا هر موجود زنده دیگری به کشور به خوبی مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فراوانی ، مونوژن ، آبشش ، کپور معمولی ، گیلان.