جایگاه قرآن در روش شناسی تولید علوم انسانی متعالی با تاکیدبر اندیشه ی امام خمینی

هدف اصلی پژوهش حاضر استفاده از قرآن در تولید علوم انسانی متعالی از منظر امام خمینی می باشد. تبیین رابطه ی انواع مواجهه قرآن با تولید انواع علوم انسانی از نوآوری های مقاله ی حاضر بوده که با روشی استنباطی-تحلیلی ارایه شده است. نتایج نشان می دهد، براساس دیدگاه امام خمینی، حداقل سه روش در تعامل علوم انسانی با قرآن قابل استنباط است، شامل: مبنای متدانی، مبنای متعارف و مبنای متعالی. این سه مبنا تولید سه مدل علوم انسانی را به دنبال دارد که می توان آن ها را علوم انسانی متدانی، علوم انسانی متعارف و علوم انسانی متعالی نامید. نقطه ی آغاز علوم انسانی متعالی، عزم علمی و قیام علمی لله می باشد و در ادامه، تصمیم به بهره برداری و مراجعه ی روشمند به قرآن کریم.

کلیدواژه ها:

قرآن ، علوم انسانی متعالی ، امام خمینی ، روش شناسی تولید علم