تعریف بینه در حقوق اسلامی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,244

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LAWHAMAYESH03_092

تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

هدف از این مقاله توصیف کلی بینه در حقوق شیعه و اهل سنت میباشد. قاعده بینه یکی از قواعد فقهی مشهور می باشد که در فقه و حقوق، خصوصا در ابواب قضا و شهادات، کاربرد زیادی داشته، و در گذشته و حال، نقش بسیار موثری در فیصله دادن به دعاوی در محاکم و دادگاهها بر عهده داشته و دارد. علاوه بر روایات فراوانی که از پیامبر اکرم(ص) و ایمه معصومین(ع) در تایید این قاعده وجود دارد، اجماع فقها و بنای عقلا نیز آنرا تایید می نماید. طبق این قاعده هر کس مدعی حقی بر عهده دیگری باشد، در صورتی که مدعی علیه، منکر ادعای او گردد، بر مدعی است که بینه ای در تایید ادعای خود اقامه نماید، در غیر اینصورت، تنها می تواند، منکر را سوگند دهد؛ و هرگاه منکر بر عدم صحت ادعای مدعی، سوگند یاد نمود، ادعای مدعی ساقط شده و منکر تبریه می گردد. البته بر این قاعده تخصیصاتی مانند: موارد لوث، حدود و غیره وجود دارد که در این موارد طبق قاعده بینه عمل نمی گردد، اگرچه پس از بحث و برسی دقیق و مفصل معلوم می شود که برخی از این مواردی که به عنوان استثناء بر قاعده بینه بیان شده اند، واقعا استثناء بر این قاعده نیستند.

نویسندگان

محمد مهدی محمودی کهن

کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق