ارزیابی پروتکل های مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم سطح بدن

شبکه های حسگر بی سیم سطح بدن یک تکنولوژی کلیدی است که به منظور نظارت بر سلامت بیمار و تشخیص بسیاری از بیماری های تهدید آمیز به صورت بی درنگ ارایه شده است. هدف این تکنولوژی کمک به بیماران، پزشکان و تیم درمان است. برخلاف شبکه های حسگر بی سیم در شبکه های حسگر بدن از معماری توپولوژی ستاره ای استفاده می شود. در این توپولوژی یک نقطه دسترسی( چاهک( برای جمع آوری داده ها از گره ها در بدن مستقر است. در این نوع شبکه ها مصرف انرژی حسگرها بسیار مهم است و اگر منبع انرژی حسگرها به پایان برسد طول عمر شبکه به مرور کاهش پیدا می کند. در این مقاله بعد از معرفی مختصر شبکه های حسگر بدن و آشنایی با ویژگی ها و چالش های آن، دو پروتکل مسیریابی کارآمدSIMPLE و M-ATTEMPT معرفی می گردد و ارزیابی های لازم توسط شبیه سازی در نرم افزار متلب صورت می گیرد. بر طبق نتایج شبیه سازی، پروتکل SIMPLE:طول عمر، دوره پایداری، توان عملیاتی و انرژی باقیمانده بیشتر و افت مسیر کمتری نسبت به پروتکل M-ATTEMPTدارد.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم سطح بدن ، پروتکل مسیریابی ، مصرف انرژی