تاثیر برنامه های فراغتی ورزشی بر سلامت روانی دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه های دانشگاه قم و گیلان

پژوهش حاضر با هدف تاثیر برنامه های فراغتی ورز شی بر سلامت روانی دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه های دانشگاه قم و گیلان انجام گرفته است. روش پژوهش حاضر علی – مقایسه ای است و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه ی آماری پژوهش، شامل کلیه ی دانشجویان ساکن در خوابگاه های دانشگاه قم به تعداد 900 نفر و دانشگاه گیلان به تعداد 1500 نفر بود. از طریق نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان 269 دانشجو از دانشگاه قم و 306 دانشجو از دانشگاه گیلان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، از دو پرسشنامه ی استاندارد سلامت عمومی و میزان فعالیت جسمانی شارکی استفاده شد. چند تن از متخصصان و صاحب نظران مدیریت ورزشی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها را تایید کرده و همچنین پایایی آنها از طریق آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0/911 و 0/743 به دست آمد و تایید شد. برای تجزیه و تحلیل ویژگی های جمعیت شناختی از آمار تو صیفی و از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آزمون تی مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در بخش آمار استنباطی استفاده شد. یافته های مطالعه ی حاضر نشان داد، مشارکت در برنامه های فراغتی ورزشی سلامت روانی دانشجویان را بهبود بخشیده و دانشجویان دانشگاه قم نسبت به دانشجویان دانشگاه گیلان از سلامت روانی بهتری برخوردارند.

کلیدواژه ها:

فراغت ، ورزش ، سلامت روانی ، دختران ، خوابگاه ، قم ، گیلان.