ایجاد مدلی برای اولویت بندی گازرسانی روستایی در ایران

در این مقاله برای اولویت بندی گاز رسانی به روستا ها در اقلیم های متفاوت ( به تفکیک استان ها) از یک چارچوب اساسی تر و منطقی تر بر مبنای محاسبات اقتصادی و لحاظ کردن هزینه فرصت و قیمت های واقعی بهره گرفته شد. استخراج شاخص هایی نظیر قیمت داخلی و واقعی سبد مصرفی فرآورده های نفتی خانوارها با تفکیک روستاهای استان ها، نسبت شدت مصرف گاز روستایی به شهری، و میزان تغییرات شدت مصرف گاز طبیعی به فرآورده ها بعد از اعمال جایگزینی، چارچوب روش شناسی را مستحکم تر کرده، و همچنین دقت خروجی ها را قوت بخشیده است. از طرف دیگر هزینه گازرسانی شامل هزینه احداث خط لوله، راه اندازی شبکه داخلی روستا و سیستم اندازه گیری به عنوان هزینه سرمایه گذاری اولیه، هزینه فرصت فروش گاز طبیعی در ایران، قطع درآمد حاصل از فروش داخلی فرآورده های نفتی می باشد. به طور کلی هزینه سرمایه گذاری با اندازه خانوار نسبت معکوس و با فاصله مرکز روستا از منبع گاز رابطه مستقیم دارد. همچنین منافع حاصل از گازرسانی نیز شامل صادرات فرآورده های نفتی و یا کنترل واردات و منافع مستقیم فروش گاز طبیعی در داخل خواهد بود. در طول 20 سال کل هزینه و منافع چرخه عمر محاسبه شده، و نقطه سر به سری سقف تعد خانوار و فاصله روستا از منبع گاز را مشخص می نماید. در نهایت از دیدگاه ملی، روستاها در هر استانی بر اساس خانوار و فاصله از منبع گاز طبیعی، اولویت بندی شده و چارچوب مشخص و کاربردی در هر استانی ارایه گردید