بررسی رابطه بین کیفیت اطلاعات مالی و تیوری نمایندگی با تاکید بر نقش کیفیت حسابرسی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با توجه به اهمیت اطلاعات مالی و جدایی نقش مالکیت از مدیریت و نقش حسابرسی در این بین، تحقیق حاضر به بررسی تجربی اثر میانجی گری کیفیت حسابرسی بر رابطه بین مشکلات نمایندگی و کیفیت اطلاعات مالی ارایه شده از طریق صورت های مالی اساسی می پردازد. در این راستا، این مطالعه از معیار اندازه گیری کیفیت اطلاعات مالی، شامل کیفیت اقلام تعهدی استفاده کرده است.همچنین، در مورد اندازه گیری مشکلات تیوری نمایندگی نیز از سه معیار اهرم مالی، مالکیت مدیریتی و جریان های نقد آزاد استفاده شده است. در این تحقیق به دنبال بررسی این موضوع هستیم که نوع اظهار نظر حسابرس چه تاثیری بر بازده سهام و رابطه آن با اطلاعات حسابداری می تواند داشته باشد. جهت آزمون فرضیه های تحقیق نمونه ای متشکل از 152 شرکت از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1389 تا 1394 انتخاب گردید. داده های مورد نیاز جهت محاسبه متغیرهای پژوهش، از بانک های اطلاعاتی تدبیر پرداز و ره آورد نوین استخراج شده است. نتایج نشان می دهد که کیفیت حسابرسی دارای نقش میانجیگری منفی بر رابطه کیفیت اقلام تعهدی با اهرم مالی و جریان های نقد آزاد است در حالی که کیفیت حسابرسی دارای نقش میانجیگری مثبت بر رابطه کیفیت اقلام تعهدی و مالکیت مدیریتی است.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، کیفیت اطلاعات مالی ، مشکلات تیوری نمایندگی