ارزیابی شاخص های فقر شهری در محله های بافت فرسوده شهری زاهدان (نمونه موردی: شیرآباد و چهارراه رسولی)

یکی از مهمترین بحث های چند دهه اخیر در تمامی کشورهای دنیا بخصوص کشورهای در حال توسعه، بحث فقر و اثرات آن در زندگی روزمره و به تبع آن در شهر و محیط های شهری می باشد. یکی از مهم ترین نمودهای فقر، فقر شهری می باشد بدین معنی که فقر ساکنین یک قسمت از محیط شهری، شکل و بافت ویژه ای به خود می گیرد. در این پژوهش به بررسی شاخص های فقر شهری در محله های بافت فرسوده شیرآباد و چهارراه رسولی زاهدان پرداخته شد. روش انجام این پژوهش توصیفی-تحلیلی است و داده های مورد نیاز از طریق تکمیل 384 پرسشنامه گردآوری شده است. از روش های همبستگی پیرسون و آزمون t-test به کمک نرم افزار spss برای تحلیل داده های پژوهش استفاده شده است. با توجه به نتایج پژوهش در آزمون تی تست تک نمونه ای بین شاخص های فقر شهری (وضعیت درآمد و اشتغال، سواد و آموزش و امنیت) تفاوت معناداری در دو محله شیرآباد و چهارراه رسولی وجود دارد. همچنین بین پایگاه اجتماعی و فرهنگی افراد با شاخص های فقر شهری رابطه معناداری وجود دارد و فرضیه با مقدار 710/0 و در سطح معناداری 005/0 تایید می شود یعنی هر چه پایگاه اجتماعی و فرهنگی افراد بالاتر باشد از نظر شاخص های فقر شهری در وضعیت مطلوب تری قرار می گیرند و برعکس. و همچنین نتایج آزمون کروسکال والیس نشان می دهد که به لحاظ رتبه بندی شاخص های فقر شهری محله چهارراه رسولی از نظر شاخص های وضعیت درآمد و اشتغال، سواد و آموزش، وضعیت خوراک و مصرف مواد غذایی، وضعیت سکونت و مسکن در وضع مطلوب تری نسبت به محله شیرآباد قرار دارد

کلیدواژه ها:

فقر شهری ، شاخص های فقر شهری ، زاهدان ، شیرآباد ، چهارراه رسولی.