ارزیابی تاثیر فاکتورهای ترافیکی در پیش بینی مدل تخمین تاخیر چراغ های راهنمایی و رانندگی

با توجه به تاثیر عمده ای که تقاطع های چراغ دار با افزایش زمان تاخیر، بر زمان سفر در معابر شهری می گذارند، توجه به کاهش زمان تاخیر و بهبود سطح سرویس تقاطع های چراغدار امری لازم است. هدف از تحقیق حاضر، بکارگیری فاکتورهای ترافیکی در پیش بینی مدل تخمین تاخیر چراغ های راهنمایی و رانندگی در تقاطع های خیابان ولیعصر تهران از میدان راه آهن تا میدان ولیعصر بوده و از داده های مستند هفت متغیر بشرح حجم ورودی به تقاطع (V)، طول چرخه چراغ (C)، سرعت متوسط حرکت (S)، متوسط زمان توقف هر خودرو (T)، تعداد فاز (N)، نسبت حجم به ظرفیت (V/C) و تعداد ترمز هر وسیله نقلیه (B) به منظور ارایه مدل تخمین تاخیر چراغ -های راهنمایی (D) استفاده گردید. روش گردآوری داده ها بصورت میدانی بوده است؛ بطوریکه از داده های مستند سازمان ترافیک و راهنمایی و رانندگی استفاده گردید و بمنظور پیش بینی مدل تخمین میزان تاخیر در تقاطع های چراغدار از انواع مدل های رگرسیون (خطی، سهمی، توانی، نمایی و لگاریتمی) با بهره گیری از نرم افزار آماری SAS استفاده گردید. یافته های تحقیق حاصل از مدل رگرسیون پواسون نشان داد که متغیرهای حجم ورودی به تقاطع، طول چرخه چراغ، سرعت متوسط حرکت، تعداد فاز و تعداد ترمز هر وسیله نقلیه پشت چراغ، نقش موثری در میزان تاخیر در چراغ های راهنمایی و رانندگی داشته و می توان مدل رگرسیونی را بر اساس این متغیرها تخمین زد. دو متغیر متوسط زمان توقف هر خودرو و نسبت حجم به ظرفیت، قابلیت پیش بینی و برآورد میزان تاخیر چراغ های راهنمایی و رانندگی نداشته اند.

کلیدواژه ها:

عامل های ترافیکی ، مدل سازی تاخیر ، چراغ -های راهنمایی و رانندگی ، رگرسیون پواسون.