بررسی روش های مختلف تثبیت خاک در روسازی راه

تثبیت خاک به اصلاح و بهبود خواص فیزیکی و مهندسی آن برای تامین یک رشته اهداف از پیش تعیین شده اطلاق می شود. تثبیت خاک هابه طرق گوناگون نظیر روش های مکانیکی، شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیک (رویاندن گیاه)، و روش الکتریکی امکان پذیر است. برخی از خاکهابه علت مشخصات فنی نامطلوب و یا دارا بودن مقادیر قابل توجهی رس یا لای برای عملیات راه سازی نا مرغوب محسوب می شود. باتوجه بهحضورگسترده خاک های ریزدانه رسی در سطح کشور، مشکلات زیادی در پایداری بستر پروژه های عمرانی وجود دارد؛ که نیازمند تثبیتقبل از ساخت و ساز بوده است. هدف اصلی از تثبیت خاک تامین مقاومت خواسته شده با حداقل ضخامت خاک ممکن می باشد. روش تثبیتخاک و مصالح در راهسازی به منظور بهبود کیفیت مصالح بکار می رود؛ تا مصالحی با مشخصات مناسب برای بکار بردن در لایه هایروسازی بدست آید. هدف این پژوهش بررسی روشهای اصلاح یا تثبیت خاک تثبیت با آهک، سیمان و قیر بوده است. نتایج نشان داد سیمانیکی از موادی است که از آن برای تثبیت خاکها و مصالح سنگی استفاده میشود. از سیمان همچنین برای تثبیت رویه های شنی و بهسازیآن ها برای آمد و شدهای زیاد استفاده می شود و معمولاً هر نوع خاکی نظیر شن و ماسه، خاک های ماسه ای، خاک های لای دار و خاک های رسی با حد روانی کم را می توان با استفاده از سیمان تثبیت نمود. آهک ماده دیگری است که از آن برای تثبیت خاک ها استفاده می گردد. بهکار بردن آهک شکفته برای تثبیت خاک های شنی رسدار سبب افزایش مقاومت خاک می شود. افزایش مقاومت خاک تثبیت شده با آهک بهعلت ترکیب دوغاب آهکی با کانی های رسی و تشکیل سیلیکات و آلومینات کلسیم است که سبب چسباندن دانه های خاک و سنگ بهیکدیگر می شود.