نقش علم بیونیک در معماری ساختمان راه آهن

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUM01_1498

تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

ایستگاه راه آهن مکانی است که تمام مردم شهر به طور مستقیم یا غیرمستقیم با آن سروکار دارند و از نتایج آن بهره می برند. شهرهای امروزی به دلیل گستردگی و تغییر مفهوم ورودی شهرها نمی توانند واجد ورودی های کاملا تعریف شده ای مانند شهرهای قدیمی باشند. لذا عناصر دیگر شهری مانند ترمینال ها و میدان ها شهری باید وظیفه دروازه ها-در معرفی شهر-را به عهده بگیرند. یکی از این بناها ایستگاه راه آهن است که هم باید پاسخگوی عملکرد خود باشد و هم بتواند به عنوان نماد و سمبلی برای شهر عمل کند. ایستگاه راه آهن نقطه آغازی برای مسافران و تازه واردها به شهر و عرضه مفاهیم در قالب کالبد می باشد و باعث حس تعلق شهروندان نیز هست. بیونیک، به معنای زیستارشناختی یا به کارگیری اندام های ساختگی طبیعت، اولین بار توسط دانشمند آمریکایی جک. ای.استیل در سال 1959 بکار برده شد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نعیمه هاشمی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس،ایران

مهری دهبان

مربی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس،ایران