کاربرد مفهوم آب مجازی و ردپای اکولوژیک آب در مدیریت منابع آب (مطالعه موردی: گندم آبی استان اصفهان)

محدود بودن منابع آب در کشور از یک طرف و نیاز به مصرف رو به افزایش آن در اثر افزایش جمعیت و همچنین گرم شدن کره زمین از طرف دیگر ایجاب می کند که استفاده از این منبع حیاتی در کلیه زمینه هایمصرف به صورت بهینه انجام گیرد. لذا برای مقابله با بحران آب می بایست راهکارهای اساسی برای مدیریت منابع آبی در معرض خطر در نظر گرفت که یکی از این راهکارها بررسی آب مجازی و ردپای اکولوژیک آب محصولات استراتژیک در بخش کشاورزی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی آب مجازی و ردپای اکولوژیک آب محصول گندم استان اصفهان در سال زراعی 94-393 می باشد. به همین منظور مقدار آب مجازی با استفاده از نیاز خالص آبی که از نرم افزار NETWAT استخراج شد و با در نظرگرفتن راندمان آبی 48 درصد محاسبه شده است. نتایج نشان می دهد استان اصفهان در سال 1394 تنها وارد کننده آب مجازی بوده که دلایل آن افزایش سالیانه جمعیت و وجود خشکسالی در این منطقه می باشد. در این دوره میانگین سالانه ردپای اکولوژیک آب در بخش کشاورزی استان 5/38 میلیارد مترمکعب بوده و استان اصفهان با میانگین 0/53 مترمکعب واردات آب مجازی در سال، این حجم آب از منابع داخلی خود را ذخیره کرده است.

کلیدواژه ها:

آب مجازی ، بهره وری آب ، ردپای اکولوژیک آب ، مبادله آب مجازی