بررسی رابطه بین انعطاف پذیری منابع انسانی و خلق ارزش در سازمان

انعطاف پذیری منابع انسانی یکی از مهم ترین جنبه های انعطاف پذیری سازمانی است و بر سازگاری خصوصیات کارکنان نظیر دانش، مهارت ها و رفتارها با شرایط محیطی در حال تغییر متمرکز شده است. کارکنان در سازمان، منابع کمیاب هستند و در صورتی که مهارت های و قابلیت های متنوع و انعطاف پذیری را داشته باشند به سازمان در کسب مزیت رقابتی و در نهایت خلق ارزش کمک موثری می کنند. در این پژوهش نیز به بررسی ارتباط بین انعطاف پذیری منابع انسانی و خلق ارزش در سازمان تامین اجتماعی پراخته ایم. پژوهش حاضر به لحاظ موضوع پیمایشی و از نوع پزو هش های توصیفی همبستگی و از دید هدف کاربردی است جامعه آماری این پژوهش را کارمندان سازمان بیمه تامین اجتماعی شهرستان سنندج را شامل می شود. که تعداد آنها 202 می باشد. چون جامعه این پژوهش محدود است با توجه به فرمول کوکران نمونه آماری این پژوهش 133 می باشد و چون که این پژوهش کاربردی می باشد برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه بهره گرفته ایم و برای تحلیل داده ها از روش های آمار تحلیلی شامل ضریب همبستگی پیرسون و برای تعیین نوع و درجه رابطه بین متغیر وابسته و مستقل از آنالیز رگرسیون چندگانه استفاده شد و نتایج پژوهش نیز حاکی از آن بود که بین انعطاف پذیری منابع انسانی و خلق ارزش در سازمان تامین اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، انعطاف پذیری منابع انسانی ، خلق ارزش