بررسی مقایسه ای روش آموزش مجازی از طریق شبکه های اجتماعی مبتنی بر تلفن همراه با سخنرانی تعاملی در دروس کارگاهی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 730

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ITCT05_053

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

با ظهور عصر دیجیتال، رویکرد غالب در یادگیری تبدیل به ارتباط گرایی شده است که یک پارادایم جدید در یادگیری بوده در آن یادگیری غیر رسمی، مبتنی بر شبکه وابسته به فناوری است. در سال های اخیر یکی از ابزارهای جدید یادگیری الکترونیکی که تعامل یادگیری اجتماعی را تسهیل کرده است، پلتفرم های رسانه های اجتماعی است. بنابراین، این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر آموزش مجازی با استفاده از رسانه های اجتماعی مبتنی بر تلفن همراه در مقابل روش مرسوم سخنرانی های تعاملی در یادگیری دانشجویان در دروس کارگاهی انجام شد.مواد روش ها:این یک مطالعه مداخله نیمه تجربی است. جمعیت هدف دانشجویان کارشناسی تکنولوژی اتاق عمل در یکی از دانشگاه های علوم پزشکی ایران بودند روش نمونه گیری سرشماری بود. آن ها به طور تصادفی به دو گروه تخصیص یافتند: گروه آزمون (آموزش مجازی از طریق رسانه های اجتماعی مبتنی بر تلفن همراه) گروه کنترل (سخنرانی های تعاملی). در ابتدا، پیش آزمون از هر دو گروه در ابعاد دانش گرفته شد. سپس گروه آزمون وارد گروه تلگرامی شد در گروه دیگر، روش سخنرانی تعاملی در نظر گرفته شد. محتوای آموزشی مشابه در هر دو گروه ارایه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 با استفاده از آمار توصیفی (میانگین انحراف معیار) آمار استنباطی t-student)، زوجی کوواریانس) آنالیز شد.یافته ها:پاسخ دهندگان شامل سی نفر از دانشجویان تکنولوژی اتاق عمل بودند که همه آنها مرد مجرد بودند میانگین سنی آن ها 19/3 سال بود. یافته ها نشان داد که تفاوت نمرات قبل بعد از آموزش با روش سخنرانی تعاملی با میانگین 1,43معنی دار p-value: 003.0)بود. همچنین مشاهده شد که تفاوت نمرات قبل بعد از آموزش مجازی معنی دار نبودP-value: 17.0). )نتایج مقایسه دو گروه نشان داد که روش سخنرانی از روش آموزش مجازی (رسانه های اجتماعی مبتنی بر تلفن همراه) موثرتر بود. نتیجه گیری:در تدریس دروس کارگاهی روش سخنرانی تعاملی در ابعاد دانش موثر از آموزش مجازی از طریق رسانه های اجتماعی مبتنی بر تلفن همراه بود. با این حال به نظر می رسد که یادگیری ترکیبی با آمیختن هر دو روش مفیدتر باشد

نویسندگان

سعید باباجانی وفسی

دانشجوی دکترای تخصصی پرستاری، گروه تکنولوژی اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

محبوبه افضلی

دکترای تخصصی پرستاری، گروه تکنولوژی اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

عباد شیری

کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، دفتر توسعه آموزش، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

مهدی محمدی

کارشناس تکنولوژی اتاق عمل، گروه تکنولوژی اتاق عمل دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش