اثربخشی آموزش آسیب های دنیاگرایی مبتنی بر نهج البلاغه بر فقدان نگرانی زنان مبتلابه دیابت نوع دو

مطالعه حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش آسیب های دنیا گرایی مبتنی بر نهج البلاغه بر فقدان نگرانی زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام پذیرفت. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع طرح های پیش آزمون پس آزمون پیگیری با گروه گواه بود. از بین زنان دیابتی نوع دو مراجعه کننده به شبکه بهداشت درمان شهرستان بردسکن، 40 نفر متناسب با معیارهای موردنظر انتخاب به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش 20 نفرو کنترل 20 نفر انتساب داده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا در طی قبل بعد از مداخله در هر دو گروه استفاده گردید. گروه مداخله در طی جلسه تحت آموزش آسیب های دنیاگرایی مبتنی بر نهج البلاغه قرار گرفتند. در انتها داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 آزمون های آمار توصیفی تحلیل کوواریانس در سطح P<5% تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که آموزش آسیب های دنیاگرایی مبتنی بر نهج البلاغه باعث افزایش نمرات فقدان نگرانی در بیماران زن مبتلابه دیابت شد. با توجه به اثربخشی آموزش آسیب های دنیاگرایی مبتنی بر نهج البلاغه بر فقدان نگرانی بیماران زن مبتلابه دیابت نوع دو، بنابراین پیشنهاد میشود از این روش برای کنترل درمان بیماری دیابت استفاده گردد

کلیدواژه ها:

دیابت نوع دو ، فقدان نگرانی ، آموزش آسیب های دنیاگرایی