ارزیابی اثر افزودن بور بر ریزساختار دمای محیط یک آلیاژ بین فلزی نسل دوم پایه TiAl

ترکیب بین فلزی آلومیناید تیتانیوم یکی از ترکیب هایی است که اخیرا جایگزین نسل قبلی آلیاژهای پایه نیکل در قسمت کمفشار توربین های گاز گردیده است. استحکام خزشی مناسب این آلیاژ در دمای بالا وزن کم از جمله نقاط قوتی است کهمهندسان را به آن علاقه مند نموده است اما داکتیلیته شکل پذیری پایین یکی از نقاط ضعف این آلیاژمحسوب باشد. در اینپژوهش سعی شده با اضافه کردن عنصر بور جهت ریز کردن دانه به ترکیب بین فلزی Ti48Al2Nb2Cr که توسط کورهی قوس الکتریکی ریخته گری شده میباشد به بررسی اثر این عنصر پرداخته شود. در نهایت جهت حصول اطمینان از صحت ترکیبشیمیایی از روش شیمی ترطیف سنج جرمی نشر اتمی ICP برای بررسی فاز ها از روش پراش پرتو ایکس XRD استفاده گردید. برای بررسی های ریزساختاری اندازهی دانه ها از میکروسکوپ نوری میکروسکوپ الکترونی SEM استفاده گردید.براساس بررسی های انجام گرفته کاهش قابل توجه اندازهی دانه از ASTM شماره به شماره مشاهده تشکیل فازهای α(2)/γ بوراید تیتانیوم (TiB(2 به تایید گردید. براساس مشاهدات بررسی ها ریزساختار قطعات بیشتر لاملار ریزساختار فاز بهصورت بایمودال می باشد.

کلیدواژه ها:

آلومیناید تیتانیوم گاما ، ریختهگری قوسی تحت خلا ، ریزساختار لاملار ، ریزساختار داپلکس ، ریزساختار بایمودال