بررسی اثر سلولهای بنیادی بر پارگی تاندون

به منظور درمان آسیب های وارده به تاندون سرعت بخشیدن به روند ترمیم آن روشهای درمانی مختلفی ارایه شده است که تا کنون هیچ کدام رضایت بخش نبوده است. در این تحقیق از برداشت تاندون خم کننده سطحی به اندازه ی2 سانتی متر استفاده شد.48خرگوش از نزاد صحرایی به گروه تقسیم شدند. در هر گروه خرگوش شاهد خرگوش به عنوان دریافت کننده سلولهای بنیادی بودند. در گروه اول برای ایجاد غلاف دور تاندون از لوله پلی اتیلن استفاده شد در فضای خالی لوله در عدد از خرگوش ها سلول بنیادی تزریق شد. در گروه دوم برای غلاف دور تاندون از بافت زیر پوست استفاده شد در فضای خالی لوله در عدد از خرگوش ها سلول بنیادی تزریق شد. در گروه سوم برای ایجاد غلاف دورتاندون از بافت پریتونیوم استفاده شد به همین منوال به6 عدد از خرگوش ها سلول بنیادی تزریق شد. در گروه چهارم بر روی تاندون خراشهایی به شکل به تعداد عدد داده شد غلاف تاندون بخیه شد در6 عدد از خرگوش ها سلول بنیادی تزریق شد. تزریق بعد از عمل شامل آنتی بیوتیک ضد التهاب ضد درد تا چند روز بعد از عمل تزریق شد در روز 60 کلیه خرگوش ها معدوم نمونه های تا ندون برای بررسی هیستوپاتولوژی بیومکانیکی تهیه شد. در بررسی کیفی نمونه های هیستوپاتولوژی اختلاف زیادی بین میزان تنوسیت های گروه درمان شده با سلولهای بنیادی گروه کنترل مشاهده نشد.در ارزیابی بیومکانیکی دیده شد که تمامی گروههای آزمایش کنترل در مقایسه با تاندون سالم دارای تفاوت آماری معنی داری هستند تنها زیر گروه ازمایش شاهد در گروه خرگوش هایی که از فاشیای زیر پوستی برای بستر سلولهای بنیادی استفاده شده بود دارای اختلاف معنی داری بودند. ایجاد داربست یا کیسه برای حفظ نگهداری سلولهای بنیادی ترمیم پر نمودن نقیصه تاندونی موثر بوده است.با توجه به نتایج به نظر می رسد زمان اختصاص یافته برای ترمیم تاندون( 60روز) مناسب نبوده مدت زمان زیادتری برای بررسی کیفی مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

سلول بنیادی ، تاندون