بررسی ارتباط اجرام بیماری زا با عارضه فروپاشی کندوها درچند استان ایران

عارضه فرو پاشی زنبورها (Collapse Disorder=CCD Colony) یک پدیدهای جدید در جهان می باشد که طی سالهای اخیر سبب ناپدید شدن تعداد فراوانی از جمعیت های زنبور عسل در دنیا گردیده است. در عارضه فروپاشی کندوها (CCD) زنبورهای کارگر کندوها به شدت کاهش می یابند. این پدیده در طی سال های 1386-1388 در ایران مشاهده گشته است. که بر اساس گزارشات واصله توسط زنبوردارها سبب کاهش %30-%70 جمعیت کندوها گردیده است. در ارتباط با گزارشات واصله در مورد ریزش فرار غیر طبیعی فراوان زنبورها از کندوها در استانهای مختلف، در ابتدا به منظور حصول اطمینان از حضور مشکل تعیین استان های درگیر اقدام به نمونه گیری های پراکنده با تعداد اندک از استانهای مختلف گردید. سپس در مرحله بعد به طور جامع از استان کشور شامل تهران، یزد، مازندران، فارس اصفهان، مرکزی زنجان که بیشتر در معرض این مشکل بوده اند، نمونه گیری بعمل آمد بر اساس امکانات موجود میزان همکاری زنبوردارهای هر استان تعداد نامتشابهی از نمونه های زنبور بالغ تکه شانهای مومی حاوی نوزاد در استانهای مذکور تهیه گردید. مجموعا در استان مختلف کشور از 245 زنبورستان، تعداد 283 نمونه زنبور بالغ هر نمونه حدود 50زنبور) 45 تکه شان حاوی نوزاد سرپوشیده جمع آوری گردید به آزمایشگاه تشخیص بیماریها آفات زنبور عسل دانشکده دامپزشکی ارسال شد. با توجه به مشاهدات بالینی تمامی نمونه ها مورد آزمایشات تشخیصی باکتری شناسی، قارچ شناسی انگل شناسی قرار گرفتند. در ارتباط با مقایسه نتایج آلودگی های مختلف در نمونه های زنبور بالغ در استان درگیر در تمامی نمونه های استانها آلودگی به نوزما، واروآ مخمر وجود داشته است. هیچ اثری مبنی بر حضور تک یاخته مالپیگامویباملیفیکه جرب آکاراپیس وودی وجود نداشته است. نمونه های استان اصفهان یزد بیشترین کمترین میزان آلودگی به تک یاخته نوزما اس پی را نشان داده اند.همچنین نمونه های استانهای اصفهان بیشترین میزان آلودگی به جرب واروآ %36/4 مخمرها (%81 را داشته است. لازم به ذکر است که در ارتباط با رابطه میان نوزما ریزش ها فرار زنبور از کندوها به بررسی بیشتری در زمینه های مختلف از جمله ایجاد آلودگی های تجربی مطالعات بیولوژی مولکولی تعیین گونه های نوزما در ایران نیاز باشد.