تعیین میزان ترکیبات فنلی، فلاونوییدی فلاونولی گل میمونی

زمینه هدف: اشریشیاکلی O157 H7 از عوامل مهم بیماریزای دستگاه گوارشی می باشد که معمولا از طریق مواد غذایی آلوده خصوصا گوشت گاو منتقل می گردد. در سال های اخیر، در استفاده از مواد طبیعی به جای داروهای شیمیایی سنتتیک دارای عوارض جانبی، در پیشگیری کنترل عفونت های مختلف تاکید شده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی مقایسه اثرات ضد میکروبی عصاره آبی اتانولی گیاه گل میمونی بر روی اشریشیا کلی H7:0157 شناسایی ترکیبات فنولی، فلاونوییدی فلاونولی آن انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، پس از جمع آوری گیاه گل میمونی در بهار 1387 از دامنه های کوه های زاگرس (حاشیه شهر ایلام) عصاره اتانولی آبی گیاه تهیه اثرات ضد میکروبی آن با استفاده از روش آگار دیفیوژن همچنین تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد باکتری (MIC) وحداقل غلظت کشندگی باکتری (MBC) از روش رقت لوله ای macrodilution) بر علیه باکتری H7 Ecoli:0157 انجام شد، آمیکاسین(g30) به عنوان ماده ضد میکروبی مرجع بکار رفت. میزان ترکیبات فنولی کل بر اساس روش رنگ سنجی Folin Ciocaltue بر حسب اسید گالیک، میزان فلاونویید فلاونول کل به کمک روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم بر حسب Rutin تعیین گردید. یافته ها: عصاره اتانولی گیاه گل میمونی در هر دو روش آگار دیفیوژن ماکرودایلوشن بر روی باکتری Ecoli 0157 H7 دارای اثر مهاری بود ولی عصاره آبی این گیاه فاقد فعالیت ضد میکروبی بود. مقدار MIC برابر 90 mg ml در حالیکه مقدار MBC معادل 100 mg ml بود. همچنین میزان ترکیبات فنولی، فلاونوییدی فلاونولی به ترتیب 33 +180، 11 11 +100، *74 ppm بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره گیاه گل میمونی دارای اثر ضد میکروبی بر روی باکتری مذکور بوده گویای این حقیقت است که تحقیقات بیشتری برای شناسایی تخلیص ترکیبات موثره آن برای استفاده به صورت vivo In لازم است.

کلیدواژه ها:

ترکیبات فنلی فلاونوییدی ، فلاونولی ، گل میمونی