مدل سازی زمانی تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در زابل زاهدان

مقدمه هدف: تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری مشترک بین انسان دام است. ویروس عامل این بیماری یکی از مهمترین آربوویروس ها است که می تواند در انسان باعث ایجاد بیماری سخت کشنده ای شود ولی در دام ها با نشانی بالینی خاصی همراه نیست. انتشار جغرافیایی ویروس متاثر از عوامل محیطی است. این بیماری تاکنون از بیش از 30 کشور در قاره های آفریقا، آسیا اروپای شرقی گزارش شده است. موارد انسانی بیماری از سال 1378 تاکنون از اقصی نقاط ایران گزارش شده است. کانون اصلی بیماری در این مدت در کشور، شهرهای زابل زاهدان بوده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر متغیرهای محیطی آب هوایی بر وقوع تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در شهرهای زابل زاهدان بوده است. روش تحقیق: در این تحقیق به کمک داده های آزمایشگاه آربوویروس ها تب های خونریزی دهنده انستیتو پاستور ایران، سازمان ملی هواشناسی، سازمان دامپزشکی کشور مرکز آمار ایران، از آنالیز رگرسیون پواسن برای مدل سازی زمانی نمونه های انسانی در زابل زاهدان طی سال های 1379 تا 1385 استفاده نمودیم برازندگی مدل بر روی داده های سال 1386، مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهشی: 10 متغیر تبیینی در مدل باقی ماند که مقدارR2 کاذب در مدل نهایی، 0/51 بود. این مدل سازی نشان داد که وقوع بیماری دارای الگو نوسانات فصلی است دمای بیشینه رطوبتنسبی ماه های قبل، دارای تاثیر مثبت بر وقوع موارد بیماری می باشد. در این مدل متغیرهایی نظیر شدت واردات تعداد دام کشتار شده نیز از عوامل تاثیر گذار بر وقوع بیماری تشخیص داده شد. این مدل دارای یک فاز زمانی تاخیری 20 روزه می باشد به عبارت دیگر پیش بینی می نماید که افزایش موارد بیماری در این دو شهر از 20 فروردین آغاز می شود. نتیجه گیری: از نتایج این تحقیق می توان بعنوان وسیله ای در بهبود روش های کنترل مراقبت بیماری استفاده کرد.