برسی فراوانی رخداد سیستی سرکوس بوویس در گاوهای کشتاری کشتارگاه صنعتی دام زاهدان

مقدمه هدف سیتی سرکوس بوویس کیست کوچک پراز مایع همراه با متا سرک است که مرحله لاروی انگل تنیا ساژیناتا میباشد انسان به عنوان میزبان نهایی این انگل گاو به عنوان میزبان واسط این چرخه محسوب میشود. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی گاوهای کشتاری کشتارگاه زاهدان از نظر آلودگی به این کیست می باشد که به عنوان یکی از معضلات بهداشتی در جوامع انسانی نیز دارای اهمیت است مواد روش کار مطالعه فوق از نوع گذشته نگر (retrospective study) بوده نمونه ها از اوایل نیمسال دوم سال 1386 تا پایان سال 1387 بر روی گاوهای نژاد زبو (zebu) جنس نر با سنین متفاوت جمع آوری گردیده است روش کاربدین صورت بود که از 47223 مورد گاوهای کشتاری 202 مورد مبتلا به سیستی سرکوس بوویس تشخیص مورد مطالعه قرار گرفت .آنالیز نهایی توسط نرم افزار 16,0 spss انجام گرفته است نتایج در مطالعه اخیر از نظر درصد آلودگی گاوها از کل جمعیت کشتاری حدود 0,5 درصد آنها مبتلا به سیستی سرکوس بوویس تشخیص داده شدند از 202 مورد شناسایی شده 74 مورد 36,6) درصد ضبط کلی 128 مورد 63,4) درصد به منظور سالم سازی به سردخانه زیر صفر انتقال یافت بیشترین فصل وقوع آلودگی در فصل زمستان با 0,8 درصد کمترین درصد آلودگی در فصل تابستان با 0,12 درصد بوده است از نظر ارگان های در گیر از موارد سالم سازی شده قلب بیشترین درصد آلودگی 75) درصد کبد کمترین درصد آلودگی 0,7 درصد را به خود اختصاص داده است ضمن اینکه در تمام موارد ضبط کلی کلیه ارگان های درگیر شامل قلب کله زبان به طور کامل آلودگی را داشتند بحث با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق به نظر می رسد گاوهای نژاد زبو نسبت به سایر گاوهای کشتاری کشتارگاه دام زاهدان بیشترین موارد آلودگی به سیستی سرکوس را به خود اختصاص می دهند با توجه به وارداتی بودن دام های کشتاری از کشورهای همجوار از طرف دیگر امکان چرای آزاد این دام ها در مراتع حاصلخیز از طرف دیگر نامناسب بودن شرایط بهداشتی در جوامع انسانی آن مناطق دلیلی بر این موضوع قلمداد میگردد.