تولارمی تهدیدی برای انسان محیط زیست
محل انتشار: شانزدهمین کنگره دامپزشکی ایران
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 545
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
THVC16_0824
تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
عامل بیماری تولارمی باکتری به نام فرانسی زلاتولارنسیس است. اسامی مختلفی برای بیماری تولارمی عنوان شده است از جمله می توان به شبه طاعون تب خرگوش (Rabbit Fever)، تب مگس گوزن (Fever Deer-fly)، بیماری اوهارا Ohareis (Disease،را نام برد. بیماری تولارمی اولین بار در سال 1911 میلادی توسط ماک کوی از سنجاب در کالیفرنیا جدا شد.چند سال بعدفرانسیس این باکتری را عامل تولارمی نامگذاری کرد. باکتری فرانسیس زلاتولارنسیس باکتری کوچک، گرم منفی فاقد کپسول می باشد.این باکتری قادر به آلوده کردن انسان، جوندگان، ماهیان، حشرات، کنه ها بیش از 100 گونه جانوری است اما خرگوش بعنوان منبع اصلی بیماری شناخته شده است. ابتلای انسان در کشورهای مختلف بیشتر از طریق شکارچیانی که با جوندگان در تماس بوده اند یا از طریق نیش حشرات، بخصوص مگس کنه گزارش شده است. در حال حاضر راههای انتقال بیماری را به انسان روشهای گوناگون می شناسند که شامل تماس پوست یا سطوح مخاطی انسان با خون یا بافتهای آلوده حیوانات مبتلا به تولارمی. گزش توسط نیش کنه یا مگس حامل باکتری خوردن گوشت خوب پخته نشده خرگوش نوشیدن آب آلوده تنفس گرد خاک آلوده به باکتری تولارمی خوشبختانه انتقال از انسان به انسان تا کنون گزارش نشده است. بیماری تولارمی در حیوانات ایجاد جراحات گرانولوماتوز می کند، این جراحات نکروتیک گاهی چرکین شده عقده های لنفاوی ناحیه ای که میکروب وارد بدن حیوان شده است را درگیر می کند. در انسان علایم بیماری به مسیر آلودگی بستگی دارد. در محل ورود باکتری زخم ایجاد می شود موجب تورم عقده های لنفاوی آن ناحیه می شود. در صورتیکه باکتری از راه تنفس وارد بدن شود سبب ایجاد حالت ذات الریه((pneumonia می شود.خوردن باکتری نیز موجب زخم در گلو ایجاد درد در ناحیه شکم اسهال تهوع می شود. این باکتری همچنین در داخل بدن سبب ایجاد جراحات نکروتیک بر روی کبد طحال می شود کنترل بیماری در صورت ابتلا انسان به تولارمی به راحتی می توان توسط آنتی بیوتیک هایی از جمله استرپتومایسین اریترومایسین بیماری را تحت کنترل در آورد. یکی از راههای انتفال بیماری نیش مگس کنه است که با پوشیدن لباسهای بلند استفاده از کرمهای دافع حشرات همچنین بررسی دقیق لباس کفش قبل از استفاده از انتقال بیماری می توان جلوگیری کرد. در مناطق آلوده افراد باید از آشامیدن، حمام کردن، شنا کردن در رودخانه ها خودداری نمایند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد قهاری
دامپزشک، سازمان حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی، تبریز- ایران.
فرهاد بهادری
دانش آموخته دانشکده دامپزشکی عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبری