مروری بر اپیدمولوژی تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در ایران

تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری خونریزی دهنده ویروسی است که برای اولین بار در سالهای 1945-1944 به فرم حاد در200نفر از ساکنان منطقه کریمه مشاهده گردید بعدها ابتلا به این عفونت مهلک در سال 1956 در کنگو نیز گزارش شد.امروزه نیز در بیشتر کشورهای جهان موارد ابتلا به این بیماری مشاهده شده است. برای مثال میتوان به ابتلای کارگران یک کشتارگاه در کشور امارات متحده عربی در اثر تماس با لاشه دامهای بومی در سال 1994 همچنین ابتلای 15 نفر به این بیماری در افریقای جنوبی در اثر تماس با شتر مرغ در سال 1996 اشاره کرد.بر طبق سایر گزارشات در سال 1998 در پاکستان از نفر مبتلا به این بیماری نفر ودر کشور افغانستان نیز از 19 نفر مبتلا 12 نفر جان خود را از دست دادند.در این زمینه بنظر میرسد که این بیماری در قاره اسیا از حدت بالاتری برخوردار بوده با تلفات بیشتری همراه است درحالی که در قاره افریقا تلفات کمتر علایم خفیفتری از بیماری دیده میشود.در ایران نیز این بیماری از سالهای دور وجود داشته است بطوریکه در سالهای 1353-1352 این بیماری در استان آذربایجان به صورت همه گیر شیوع یافته به نام حصبه قره میخ شناخته میشده است .همچنین مطالعات سرولو یک انجام شده در سال 1975 درنواحی شمالی کشور پراکندگی وسیع این بیماری را در بین انواع دامها جمعیت انسانی نشان میدهد.در این مطالعه درصد شیوع بیماری در گوسفندان 38درصد در گاوها 18 درصد اعلام 13 درصد از351 نمونه انسانی مثبت گزارش شد.در همین زمینه از سال 1378 تا کنون موارد متعددی از این بیماری در استانهای خوزستان، بوشهر، چهارمحال وبختیاری، سیستان بلوچستان، آذربایجان غربی، یزد، کرمان، تهران، اصفهان فارس گزارش شده است.در ایران در سال 1388 ابتلای 91 نفر به این بیماری مرگ 16 نفر مورد تایید قرار گرفته که در مقایسه با سال 1387 که 120 مورد ابتلا 19 مورد مرگ گزارش شده سیر نزولی نشان میدهد.علیرغم روشن بودن راههای انتقال بیماری عوامل خطرزا همانند سابقه تماس با حیوان آلوده یا گزش کنه الگوی انتقال وخصوصیات اپیدمولوژیک آن در ایران مشخص نیست به عنوان مثال با آنکه یک بیماری شغلی محسوب میشود در برخی گزارشات، زنان خانه دار تا 82 درصد از موارد ابتلا در جنس مونث را به خود اختصاص داداه اند.بنابراین لازم است که تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

تب خونریزی دهنده کریمه کنگور ، اپیدمیولوژی ، الگوی انتقال