بررسی میزان شیوع سرولوژیک به سویه های مختلف لپتوسپیرا در میش های شهرستان خوی

لپتوسپیروزیک بیماری عفونی مشترک بین انسان ودام باانتشارجهانی است که منبع اصلی آن جوندگان حیوانات وحشی می باشدکه لپتوسپیراها رادر ادرار خود دفع می کنند.این بیماری در تمام دامهای اهلی وانسان اتفاق می افتدوموجب تب،هموگلوبینوری،زردی،سقط جنین،ورم پستان،کاهش تولید شیر،اختلالات تولید مثلی ومرگ می گردد. هدف ازاین مطالعه،بررسی شیوع سرمی گونه های لپتوسپیرا وارتباط آن باعوامل محیطی حیوانی دربین میش های شهرستان خوی بود.تعداد130نمونه سرمی درفاصله اردیبهشت ماه 88لغایت مردادماه همان سال جمع آوری گردید.سپس باآزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی((MATوبااستفاده از6نوع آنتی ژن لپتوسپیرای زنده شامل هارجو،پومونا،ایکتروهموراژیه،گریپوتایفوزا،کنیکولاوبالوم موردمطالعه قرارگرفتند.نتایج بدست آمده ازآزمایشMATحاکی ازآلودگی 28/46درصدی نمونه های سرمی بود. شایعترین سروتیپ دربین نمونه های سرمی مثبت مربوط به سروتیپ کنیکولا با%56/25بود.بقیه مواردسرمی مثبت بترتیب شامل گریپوتایفوزابا%20/83، پومونابا%12/5،هارجوبا%6/25وایکتروهموراژیه با%4/16بود.بیشترین موارد مثبت سرمی درگروه سنی2-4ساله قراردارند. همچنین درگوسفندداریهایی که موش درآنها به وفورمشاهده شده بود،ویادارای بستری مرطوب بودند،آلودگی سرولوژیک به مراتب بیشتربود.درضمن عمده آلودگی مربوط به نمونه ها،به میش هایی اختصاص داشت که در محیطهای باتلاقی زندگی می کردند.باتوجه به وجودآلودگی سرمی به لپتوسپیرا، بایدراهکارهای لازم درجهت پیشگیری ازاین بیماری را درنظرگرفت.

کلیدواژه ها:

میش شیوع سرولوژیک ، لپتوسپیرا ، خوی