بررسی میزان شیوع انگل های سیستم گوارشی در سگهای ولگرد سطح شهر ارومیه

عفونت های انگلی به خصوص عفونت های انگلی روده ای مشترک بین انسان حیوان از مهمترین مشکلات بهداشتی ,اقتصادی اجتماعی بسیاری از کشورهای در حال توسغه از جمله کشور ماست.با توجه به شرایط خاص اکولوژیکی آب هوایی فراهم بودن شرایط زیست, حیوانات به خصوص سگ به عنوان مخازن بعضی از بیماری های انگلی محسوب می شوند. با توجه به اهمیت زیونوتیک این آلودگی ها سعی گردید وضعیت آلودگی سگهای ولگرد ارومیه به انگل های سیستم گوارشی بررسی گیردد.دراین مطالعه بعداز هماهنگی های بعمل آمده تعداد 20قلاده سگ در سطع شهر بااستفاده ازتفنگ شکاری,شکار پس از انتقال به دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه کالبدشکافی گردیدند.از این میان آلودگی با اسپیروسرکالوپی درصد, آلودگی با توکسوکارا کنیس در مری همراه با گرانولومای ناشی از کرم 25 درصد, آلودگی با توکسوکارا کنیس در روده 50 درصد, مقدار نهایی آلودگی با توکسوکارا کنیس 70درصد, آلودگی با دیپلیدیوم کنینم 40 درصد در آلودگی با انواع تنیا فقط آلودگی با تنیا هیداتیژنیا 30 درصد تعیین گردید.تفاوت معنا داری بین گروه های سنی جنسی با عامل آلوده کننده فقط در آلودگی با توکسوکارا کنیس دیپلیدیوم کنینم مشاهده گردید,بصورتی که 80 درصد سگ های بالای سال توکسوکار را در مری 60 درصد سگ های زیر سال توکسوکار را در روده خود داشتند,72/5 درصد ار سگ های آلوده با دیپلیدیوم کنینم بالای سال سن داشتند, میزان آلودگیبه این دو انگل در جنس نرنسبت به ماده بیشتر بود, آلودگی سگ های ولگرد, بالا بودن تماس ساکنین حاشیه شهرها روستاها بخصوص کودکان کشاورزان با عوامل موثر در انتشار این انگل ها مانند آب آلوده, زباله, فاضلاب مواد غذایی آلوده(سبزیجات غیره)از جنبه های مختلف بهداشتی دامپزشکی حایز اهمیت هستند

کلیدواژه ها:

اسپیروسرکالوپی ، توکسوکارا کنیس ، دیپلیدیوم کنینم ، تنیا هیداتیژنیا