جستجوی حاملین سالمونلا در مدفوع تک سمی ها به روش تکثیر ژن inv در ارومیه

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 338

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_0753

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

سالمونلوزیس یکی از بیماریهای باکتریایی مشترک بین انسان، دام پرندگان می باشد که توسط سالمونلاها ایجاد با علایم سقط، اسهال اسهال خونی مشخص می گردد. با توجه به اهمیت بیماری در تک سمی ها مطالعه ای با هدف تعیین حاملین سالمونلاهای بیماریزا در تک سمی ها به روش PCR انجام گردید. به همین منظور مقدار 15 گرم از مدفوع تعداد 100 راس تک سمی شامل 76 راس اسب 67) راس نریان راس مادیان) 24 راس قاطر 16 راس نریان راس مادیان) در سال 1388 از مناطق مختلف ارومیه تهیه گردید. پراکندگی سنی دامها در گروه سنی تا 4، 6، 8، 10 بالای 10 سال به ترتیب 7، 24، 37، 19 13 راس بودند. از مجموع نمونه های مدفوع، تعداد 94 نمونه سالم نمونه سیال اسهالی بودند. نمونه های مدفوع ابتدا کشت گردید آزمایشات بیوشیمیایی برای جداسازی سالمونلاها به کار گرفته شد. جهت استخراج بهتر DNA در نمونه های مدفوعی، نمونه ها ابتدا به مدت 18 ساعت در محیط های غنی کننده قرار گرفته سپس از روش Chloroform، Phenol Isoamyloalchohl استفاده گردید. برای انجام PCRاز پرایمرهای اختصاصی ژن عامل تهاجم سالمونلاها (Inv A) با نام های S139 S141 استفاده شدنهایتا. محصول PCR با بهره مندی از دستگاه الکتروفورز بر روی ژل آگارز %1/2 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از کشت میکروبی در مدفوع های سالم اسهالی منفی بوده در صورتیکه با بکارگیری روش PCR حضور باند bp284 مربوط به ژن Inv بر روی تصویر الکتروفورزدلالت بر حضور باکتری سالمونلا در نمونه های مدفوع را داشت. لذا تعداد مورد معادل %3 از مدفوعکاملا سالم در اسبهای نر، با سن تقریبی تا سال وجود باکتری سالمونلا را در روش PCR نشان داد. لذا می توان نتیجه گرفت که صرف نظر از حامل بودن نریان به سالمونلاهای بیماریزا، سرعت حساسیت بالای روش PCR در مقایسه با روشهای کشت آزمایشات بیوشیمیایی کارآیی مطلوبی را نشان داد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

علی قلی رامین

دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه

ملاحت احمدی

دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه

فرزانه علیزاده

دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه