لینگواتولا سراتا در میزبان های واسط نهایی، تشخیص پراکندگی آن در استان آذربایجان غربی

لینگواتولا سراتا، در مجاری سینوس های سگ سایر سگ سانان یافت می شود. میزبان واسط آن طیف وسیعی از حیوانات اهلی وحشی انسان می باشد به عنوان یک بیماری مشترک بین انسان حیوان مطرح می باشد. بطوریکه هم بالغ هم نوچه های انگل لینگوآتولا سراتا، انسان را آلوده می کنند. در این مقاله نویسنده به وضعیت آلودگی به لینگواتولا سراتا در حیوانات مختلف در استان آذربایجان غربی می پردازد هم چنین روش های تشخیص انگل در میزبان نهایی واسط مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی مختلف توسط نویسنده همکاران در ارتباط با آلودگی کبد، ریه طحال گوسفند، گاو گاومیش نشاندهنده آلودگی %6/87 %6/66 کبد، ریه در گوسفندان، %2/2 %3/73 کبد، ریه گاو آلودگی %1/66 %1/92 کبد، ریه گاومیش دارد. هم چنین در ارتباط با آلودگی به عقده های لنفاوی گوسفند، بز، گاو گاومیش به انگل به ترتیب %52/5،%68 %16/4 %7/8 عقده های لنفاوی حداقل به یک نوچه آلوده می باشند. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان دهنده تغییرات رنگ قوام عقده های لنفاوی آلوده دارد که می توان از آن به عنوان معیاری در تشخیص انگل در کشتارگاه استفاده نمود با توجه به مشکل بودن تشخیص ماکروسکپی آلودگی به لینگوا تولا سراتا در حین بازرسی گوشت که تقریبا هیچ گونه کنترل بهداشتی از جهت آلودگی به این انگل در کشتارگاه صورت نمی گیرد راهکاری مناسب جهت کمک به بازرسین گوشت می باشد تا حین بازرسی با توجه به تغییر رنگ قوام عقده های لنفاوی احشایی آلودگی را به راحتی در حیوان تشخیص دهند. در ارتباط با آلودگی میزبان نهایی(سگ) در استان آذربایجان غربی آلودگی در آزمایش ترشحات بینی%1/13 سگ های خانگی %25 سگ های ولگرد کالبدگشایی شده مشخص گردید هم چنین حداقل حداکثر انگل بالغ جدا شده از سینوس های سر در سگ های آلوده 1-6 عدد بوده است.

کلیدواژه ها:

لینگواتولا سراتا ، بیماری مشترک ، سگ ، حیوانات اهلی