اندازه گیری مقادیر پروتیین واکنشی cدر سگهای مبتلا به بیماری پریودنتال

بیماری پریودنتال یکی از شایع ترین بیماری های دام های کوچک را تشکیل می دهد. در این بیماری با توجه به ماهیت باکتریایی زمان کافی در معرض قرار داشتن این عوامل در خون احتمال بروز ضایعات سیستمیک از قبیل عوارض قلبی عروقی یا کلیوی وجود خواهد داشت. پروتیین های فاز حاد با منشاء سلول های کبدی در مدت کوتاهی پس از التهاب افزایش خواهند یافت اندازه گیری مقادیر آنها به عنوان شاخصی در تشخیص بیماری های التهابی گوناگون در انسان حیوانات مورد استفاده قرار گرفته است. پروتیین واکنشی یکی از مهمترین پروتیین های فاز حاد مثبت در انسان سگ ها محسوب می شود که اندازه گیری آن در بیماری های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. اندازه گیری فاکتور مذکور به عنوان شاخص خطر عوارض سیستمیک بیماری پریودنتال در انسان کاربرد زیادی پیدا کرده است. در مطالعه حاضر میزان این پروتیین در دو گروه سگ های مبتلا به بیماری پریودنتال 38) مورد) وسالم 26) مورد)مقایسه گردیده است. تشخیص بیماری پریودنتال تفریق موارد سالم با استفاده از معاینه بالینی بروز خونریزی لثه، حضور جرم دندانی افزایش عمق شیار لثه با استفاده از پروب انجام شد. از کلیه حیوانات دو گروه به منظور اندازه گیری مقادیر پروتیین واکنشی شمارش کلی سلول های خونی، خونگیری به عمل آمد. نمونه های خون با ماده ضدانعقاد برای انجام آزمایش خون، بدون ماده ضدانعقاد به منظور جداسازی سرم جمع آوری شدند ونمونه های سرم تا زمان انجام آزمایش در برودت -70 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. اندازه گیری میزان پروتیین واکنشیC با استفاده از روش ایمونوتوربیدومتری باکیت مخصوص پارس آزمون صورت گرفت. میانگین میزان این پروتیین در گروه مبتلا به بیماری پریودنتال(14/76میلی گرم بر لیتر با گروه سالم 3/23 میلی گرم بر لیتر)دارای اختلاف معنی دار بود. همچنین میانگین تعداد گلبول های سفید در موارد بیماری پریودنتال 10576) عدد در میکرولیتر) با موارد سالم 10044) عدد در میکرولیتر فاقد اختلاف معنی دار بود. میزان حساسیت ویژگی اندازه گیری پروتیین واکنشیC در تشخیص بیماری پریودنتال به ترتیب 100% 78/8% بود. با توجه به نتایج مذکور استفاده از اندازه گیری پروتیین واکنشیC می تواند به عنوان یک عامل خطر در تشخیص ضایعات سیستمیک بیماری پریودنتال در سگ ها مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیماری پریودنتال ، پروتیین واکنشی