آلودگی با زالو در تعدادی از اسب های استان فارس

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 866

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_0624

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

زالو نوعی کرم حلقوی هرمافرودیت با حلقههای نامریی است که اساسا از 34 حلقه که بوسیله عقدههای عصبی مشخص است، تشکیل میشود. بدن از کوتیکول پوشیده شده است. دستگاه عضلانی زالو کامل، پر کار قوی است. زالوها انواع مختلفی دارند که در خشکی، دریا، رودخانه دریاچههای آب شیرین زندگی می کنند. زالوها جانوران لاشهخوار، شکاری یا انگلی بوده گروهی دارای عادت خونخواری هستند. این نوع زالوی خونخوار توسط بادکش به میزبان چسبیده، پوست آن را سوراخ یک آنزیم ضد انعقاد به نام هیرودین (Hirudin) آزاد میکند از خون میزبان استفاده می کند. در یک وعده غذایی زالو میتواند چندین برابر وزن خود خون بخورد. در سال گذشته تعداد راس اسب یک راس کره با آلودگی به زالو از مناطق مختلف استان فارس به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز ارجاع شدند. هر راس اسب در زمینهای کشاورزی رها شده بودند به شکل آزاد چرا می کردند. اسبها از منابع آب موجود در محل مثل جویهای آب کشاورزی حوضچه های کشاورزی استفاده می کردند. با استفاده از دهان باز کن آرامبخشی مناسب دهان اسبها باز شده تعداد محل زالوها مشخص شد. در تمام موارد ارجاع داده شده، زالو در زیر زبان کف دهان مشاهده شد تعداد آنها از تا عدد متغییر بود. تنها نشانه های مشاهده شده توسط دامدارها خروج خون از دهان بخصوص در هنگام غذا خوردن حرکات جوشی مداوم بود. در معاینه بالینی تغیر مشهودی در اسبها مشاهده نشد. برای درمان اسبها از روشهای مختلفی استفاده شد. در مواردی که حیوان آرام بود تمام دهان قابل مشاهده بود اقدام به تزریق آب نمک اشباع یا آیورمکتین 0,5) میلی لیتر)به زالو شد که بلافاصله زالو کنده خارج می شد. در مواردی که حیوان اجازه معاینه کافی را نمی داد یا زالو در دسترس نبود با پاشیدن آیورمکتین روی انگل یا حتی تزریق زیر جلدی به حیوان اقدام به درمان شد که با پیگیری های بعدی مشخص شد انگل از بین رفته است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محسن قانع

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

علی حاجی محمدی

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

خلیل بدیعی

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران