روند بروز کنترل بیماریهای نوپدید

حدود%60/3بیماریهای عفونی نوظهور وابسته به پاتوژنهای بیماریزای مشترک بین انسان ودام است که71/8 %آن درحیات وحش است ودرسالهای اخیراین درصدافزایش یافته است.بر اساس مطالعهٔ335بیماری نوپدیددرانسان وحیوان درسالهای 1940تا2004مشخص شدبه غیرازعوامل ویروسی وپریونهابیشتراز%50عوامل باکتریایی وریکتزیایی،بیشتراز%10پروتوزوآ،و%6قارچهاو%3کرمهامسبب بیماری هستند.ازدهه1970 مقارن باصنعتی شدن جوامع غربی بیماریهایی مانندکروتزفلدجاکوب،آنسفالوپاتی اسفنجی گاو،بیماریهای ناشی ازشیگاتوکسین اشریشیاکلی، مواردپاندمیک سالمونلا آنتریتیدیس ولیستریوزبروزپیداکرد. اگرچه می توان یک راه انتقالی خاص برای هرکدام ازاین بیماریها ذکرکردولی تمامی این مواردانعکاس تغییرات فرهنگی، قومی، منطقه ای وجهانی درزمینه های مختلف اجتماعی واقتصادی است.تغییرات آب وهوایی وگرمایش زمین،متعاقب افزایش جمعیت ونیاز به غذا،تولیدغذاهای ارزان قیمت درمقیاس وسیع، استفاده ازکارگران بادانش کم،گسترش شهرنشینی،افزایش تقاضابرای موادپروتیینی ،تنوع بیولوژیک زیستگاههای ظبیعی موجودات اهلی، وحشی وحشرات دراثردخالتهای بشری درقلمروزندگی خود،توسعه اکوتوریسم،جابجایی انواع حیوانات افزایش مسافرتهای بین قاره ای موجب بروز همه گیری هایی شده است.صدها میلیون دلارخسارت ناشی از اپیدمی بیماریهایی چون سارس ،آنفولانزای پرندگان اخیرا آنفولانزای نوع همگی توجه بیشتر به بیماری های مشترک را می طلبد. مدل های اپیدمیولوژیکی ابزارمفیدی برای کنترل وپیش بینی اشاعه بیماریها است.تکنیکهای مولکولی نیز در بالا بردن توان مابرای شناخت انگلهادرمیان گونه های مختلف میزبان وجمعیت های موردمطالعه وتداخل بین چرخه های انتقال بیماری بسیارمفیداست.ایجاد گروههای تحقیق مطالعه بین المللی برروی حیات وحش وزیستگاههای آنهاوتبادل اطلاعات وآموزش نیروهای ماهر ومتخصص برای شناخت ارتباط اکولوژیکی بین موجودات زنده ومتغیرهای موجود درالگوهای ارتباطی آنها،خصوصا حیات وحش مداخله نیروهای کارآزموده درهنگام بروز بیماری از اقدامات مهم درزمینه کنترل محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

بیماری مشترک ، اپیدمی ، حیات وحش