شناسایی بررسی انگل های سخت پوست ضایعات آسیب شناسی ناشی از آنها در شانک ماهیان زردباله (latus Houttuyn, 1782 Acanthopagrus) وحشی پرورشی سواحل خلیج فارس ایران

در این تحقیق که به مدت یکسال از پاییز 1385 تا انتهای تابستان 1386 بر روی شانک ماهیان زردباله پرورشی وحشی سواحل خلیج فارس ایران صورت گرفتمجموعا 276 قطعه ماهی از نظر بیماری ها ضایعات انگلی مورد بررسی قرار گرفته چهار گونه سخت پوست کالیگوس پاگروسومی لرنیانتروپوس موجیلی لپیوفتریوس سکی اکتیرس پرکاروم جداسازی شناسایی شدند. به استثنای انگل لپیوفتریوس سکی که برای اولین بار از ایران منطقه خلیج فارس گزارش می شود برای سایر شانک زردباله بعنوان میزبان جدید گزارش می شوند. درصد آلودگی به انگل های سخت پوست در این ماهیان 24/6 شدت آلودگی 6/96 6/23 بود. بیشترین درصدآلودگی 47/1) درصد) در تابستان کمترین آن در پاییز 5/9) درصد) بود اختلاف معنی داری بین بهار با تابستان زمستان، تابستان با پاییز پاییز با زمستان مشاهده شد (p<0.05) از نظر شدت آلودگی نیز بیشترین شدت مربوط به تابستان (10/73 6/73) کمترین آن مربوط به پاییز (2/75 1/5) بود. از نظر آماری نیز اختلاف معنی داری بین شدت آلودگی در فصل تابستان در مقایسه با زمستان پاییز مشاهده شد .(p<0.05) در بررسی تاثیر وزن بر میزان آلودگی نیز مشخص شد که میانگین وزنی ماهیان آلوده بسیار بیشتر399/56 ±140/12) گرم) از ماهیان غیرآلوده 282/31 ±211/97) گرم) می باشد که از نظر آماری نیز این اختلاف معنی دار بود .(p<0.05) در خصوص انگل های کالیگوس پاگروسومی لرنیانتروپوس موجیلی بیشترین درصد آلودگی (به ترتیب 32/9 (20 درتابستان کمترین آن (2/9) در پاییز مشاهده شد. بیشترین شدت آلودگی به این دو انگل در فصل تابستان (به ترتیب 9/91 ±3/78 (8/36 7/37 مشاهده شد. در بررسی رابطه بین تغییرات آلودگی به این انگل ها با وزن نیز تنها اختلاف معنی دار بین میانگین وزنی ماهیان سالم به آلوده در انگل کالیگوس پاگروسومی مشاهده شد یعنی با افزایش وزن در این ماهیان (و تا حدودی سن) آلودگی به انگل کالیگوس پاگروسومی نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

انگلهای سخت پوست ، شانک زردباله ، خلیج فارس ، ایران